Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

DE KERK, WAAR IS ZIJ? 45
grote afrekening aanbreekt, en het licht schijnt in de duisternis, wat hebben
ze dan te bieden in plaats van de heengegane, gestorven godsdienst? Wat
zullen ze hun schepper antwoorden, die zogenaamde monotheïsten, die
aanbidders en valse dienaren van de ene levende God? Hoe zullen ze verantwoording
afleggen voor die langdurige vervolging van hen die de ware
volgelingen van de grote Megalistor zijn geweest, de hoogste grootmeester
van de rozenkruisers, de EERSTE vrijmetselaar. ‘Want hij is de bouwer
en architect van de tempel van het heelal; hij is het verbum sapienti.’ 1
‘Iedereen weet’, schreef de grote manicheeër uit de 3de eeuw, Faustus,
‘dat de evangeliën niet door Jezus Christus of zijn apostelen zijn geschreven,
maar lang na hun tijd door enkele onbekende personen, die goed inzagen
dat men hen waarschijnlijk niet zou geloven wanneer ze berichtten
over dingen die zijzelf niet hadden gezien, en boven hun verhalen de
namen plaatsten van de apostelen of van discipelen uit die tijd.’ 2
A. Franck, de geleerde kenner van het Hebreeuws van het Institut en de
vertaler van de kabbalistische geschriften, drukt in zijn toelichting van dit
onderwerp dezelfde gedachte uit.
Hebben we niet het recht de kabbala te beschouwen als een kostbaar
overblijfsel van oosterse religieuze filosofie, die naar Alexandrië werd
overgebracht, vermengd werd met de leer van Plato, en [via werk ge -
schreven] onder de aangenomen naam van Dionysius de Areopagiet, de
door Paulus bekeerde en gewijde bisschop van Athene, kon doordringen
in de mystiek van de middeleeuwen? 3
Jacolliot zegt in dit verband: ‘Wat is dan die oosterse religieuze filo -
sofie, die is doorgedrongen in de mystieke symboliek van het christendom?’
Hierop antwoorden we: ‘Deze filosofie, waarvan we de sporen
vinden onder de magiërs, de Chaldeeën, de Egyptenaren, de Hebreeuwse
kabbalisten en de christenen is niets anders dan de filosofie van de hindoebrahmanen,
de volgelingen van de pitri’s, of de geesten van de onzicht bare
werelden die ons omringen.’ 4
1
‘De in alle opzichten mystieke kleur van het christendom stemde overeen met
de levensregels en opvattingen van de essenen, en het is niet onwaarschijnlijk dat
Jezus en Johannes de Doper waren ingewijd in de esseense mysteriën, waaraan het
christendom misschien veel uitdrukkingen heeft ontleend; de gemeenschap van de
Therapeuten, een tak van de orde van de essenen, behoorde in feite al snel geheel tot
het christendom’ (I.M. Jost, The Israelite Indeed, deel 1, blz. 411; geciteerd door
Dunlap in Sõd, the Son of the Man, blz. 62).
2
Faustus, apud Augustinum, 32:2, 33:3; vgl. Beausobre, Histoire critique de
Manichée et du Manichéisme, 1734, deel 1, blz. 297.
3
La kabbale, Parijs, 1843, deel 3, hfst. 4, blz. 341.
4
Le spiritisme dans le monde, blz. 215.
(38)