Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

734 ISIS ONTSLUIERD
(626)
(141ev) van Euripides. Deze vorm van psychische epidemie is sinds de
middeleeuwen zo goed bekend dat het onnodig is om er voorbeelden van
te citeren. De chorea sancti viti is een historisch feit, en verspreidde zich
over heel Duitsland. Paracelsus heeft tal van personen die door zo’n ‘geest
van navolging’ waren bezeten, genezen. Maar hij was een kabbalist, en
werd daarom door zijn vijanden ervan beschuldigd dat hij de duivels had
uitgebannen door de kracht van een nog sterkere demon, die hij bij zich
zou dragen in het handvat van zijn zwaard. De christelijke rechters uit die
verschrikkelijke tijd hebben er een beter en zekerder middel op gevonden.
Voltaire deelt mee dat tussen 1598 en 1600 in het district Jura door een
vrome rechter meer dan 600 weerwolven ter dood zijn gebracht.
Maar terwijl de ongeletterde sjamaan een slachtoffer is, en in zijn kritieke
bewustzijnstoestand soms de aanwezigen in de gedaante van verschillende
dieren ziet, en hen vaak in zijn hallucinatie laat delen, drijft zijn
broedersjamaan, die in de mysteriën van de Tibetaanse priesterscholen
is onderwezen, de elementaar – die de hallucinatie evengoed kan te -
weegbrengen als een levende mesmerist – niet uit met behulp van een
sterkere demon maar eenvoudig door zijn kennis van de aard van de
onzichtbare vijand. In gevallen waarin wetenschappers er niet in zijn
geslaagd, zoals bij de Cévennois, zou een sjamaan of lama al snel een
einde aan de epidemie hebben gemaakt.
We hebben gesproken over een soort kornalijnsteen die we in ons bezit
hebben, en die zo’n onverwachte en gunstige uitwerking had op de beslissing
van de sjamaan. Elke sjamaan heeft zo’n talisman, die hij aan een
koord onder zijn linkerarm draagt.
‘Waar dient deze voor, en welke krachten heeft hij?’ was de vaak aan
onze gids gestelde vraag. Hij gaf daarop nooit een rechtstreeks antwoord,
maar vermeed elke opheldering en beloofde dat zodra zich een gelegenheid
voordeed en we alleen waren, hij de steen zou vragen zelf te antwoorden.
Met die vage hoop werden we aan de vindingrijkheid van onze eigen
verbeeldingskracht overgelaten.
Maar de dag waarop de steen ‘sprak’ kwam heel gauw. Het gebeurde
in de meest kritieke uren van ons leven, op een moment dat de zwer -
versaard van een reiziger de schrijfster naar verafgelegen streken had
gevoerd, waar beschaving onbekend is, en de veiligheid nog geen uur kan
worden gegararandeerd. Op een middag, toen alle mannen en vrouwen de
yurta (Tartaarse tent), die ons meer dan twee maanden tot verblijfplaats
had gediend, hadden verlaten om de ceremonie bij te wonen van de lama -
istische uitdrijving van een tshoutgour 1 , die ervan werd beschuldigd alle
1
Een elementale demon waarin iedereen die in Azië is geboren gelooft.