Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

680 ISIS ONTSLUIERD
En wat, vragen we ons af, blijft er dan over om te prediken? Wanneer
men hen niet kan vertellen over een verlosser, een zoenoffer en kruisiging
voor menselijke zonden, een evangelie en eeuwige verdoemenis, en hun
geen wonderen kan vertonen, wat bleef er voor de jezuïeten dan over om
onder de Siamezen te verspreiden dan het stof van de heidense heiligdommen
om hun ogen mee te verblinden? Deze sarcastische opmerking is werkelijk
pijnlijk. De ethiek die deze arme heidenen op basis van het geloof
van hun voorouders volgen is zo zuiver dat het christendom van al zijn bijzondere
kenmerken moet worden ontdaan voordat zijn priesters het aan
hen ter beschouwing durven aan te bieden. Een religie die men niet durft
te onderwerpen aan de kritische blik van een oprecht volk, dat een voorbeeld
is van respect voor de ouders, eerlijk handelen, diepe eerbied voor
God en een instinctmatige afschuw van het ontheiligen van zijn majesteit,
moet in feite op onjuistheden zijn gebaseerd. Langzamerhand ontdekt onze
eeuw dat dit in feite het geval is.
Het was te verwachten dat men bij de algemene roofbouw op het boeddhisme
om de nieuwe christelijke religie te vormen, gebruik zou maken
van een zo ongeëvenaard karakter als dat van Gautama Boeddha. Het was
slechts vanzelfsprekend dat ze, na zijn legendarische geschiedenis te hebben
gebruikt om de hiaten in het verzonnen verhaal over Jezus op te vullen,
en na van Krishña te hebben gebruikt wat ze maar konden, zich van de
mens Íåkyamuni meester maakten, en hem onder een andere naam in hun
kalender opnamen. Dit hebben ze inderdaad gedaan; en na verloop van tijd
verscheen de hindoeverlosser op de lijst van de heiligen als Josafat, om
de martelaren van de religie, de heiligen Aura en Placida, Longinus en
Amphibolus, gezelschap te houden.
In Palermo is zelfs een kerk die aan de goddelijke Josafat is gewijd.
De origineelste van de vergeefse pogingen van latere kerkelijke schrijvers
om de afstamming van deze mysterieuze heilige te bepalen, was hem
te maken tot Jozua, de zoon van Nun. Als men deze onbeduidende moeilijkheden
ten slotte te boven is, zien we dat in De Gulden Legende de
geschiedenis van Gautama woord voor woord uit de boeddhistische hei-
onzichtbaar, onstoffelijk en vormloos is, kunnen we door middel van onze gewone
zintuigen niet beseffen. Ik begrijp het zo, Thoth, ik begrijp dat God onuitsprekelijk
is’ (Champollion-Figeac, Égypte ancienne, blz. 139).
In de Catechism of the Pårsì’s, vertaald door M. Dådåbhåi Naurojì, lezen we het
volgende:
‘Vraag: ‘Welke vorm heeft onze God?’
Antwoord: ‘Onze God heeft gezicht noch vorm, kleur noch gedaante, noch een
vaste plaats. Er is geen ander aan hem gelijk. Hij is zichzelf, eenvoudig zo’n luister
dat we hem niet kunnen loven of beschrijven, en onze geest hem niet kan begrijpen.’