Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

VROEGCHRISTELIJKE KETTERIJEN EN GEHEIME GENOOTSCHAPPEN 355
de Azazel van de woestijn, hebben belast met de zonden en onrechtvaar -
dige daden van het joodse volk, is het voor hen ongetwijfeld moeilijk om
te moeten bekennen dat degenen die ze waardig achtten om als het ‘uitverkoren
volk’ van God – hun enige voorgangers in het monotheïsme – te
worden beschouwd, tot in een zeer laat tijdperk evengoed afgodendienaren
en even polytheïstisch waren als hun buren. De sluwe talmudisten zijn eeuwenlang
aan die beschuldiging ontsnapt door zich te verbergen achter de
massoretische vinding. Maar zoals altijd kwam de waarheid ten slotte aan
het licht. We weten nu dat Ihoh, hwhy, moet worden gelezen als Jahoh en
Jah, en niet als Jehovah. Jah van de Hebreeën is blijkbaar de Iacchos
(Bacchus) van de mysteriën, de God ‘van wie de bevrijding van zielen
werd verwacht – Dionysos, Iacchos, Iachoh, Iahoh, Iao’. 1 Aristoteles had
dus gelijk toen hij zei: ‘Joh, hwhy, was Oromazdes en Ahriman Pluto, want
de God van de hemel, Ahura-Mazda, rijdt op een strijdwagen, die het
paard van de zon volgt.’ 2 En Dunlap citeert Psalmen 68:5 waarin staat:
(302)
Looft de Heer bij zijn naam Jah (hy).
Die door de hemel rijdt als op een paard,
en toont vervolgens aan dat ‘de Arabieren Iauk (Iach) voorstelden als een
paard – het paard van de zon (Dionysus)’. ‘Iah is een verzachting van
Iach’, verklaart hij. ‘j ch en h h, zijn verwisselbaar; zo wordt de s wel verzacht
tot h. De Hebreeën drukken het denkbeeld LEVEN door zowel een ch
als een h uit, zoals chiach, ‘zijn’, hiah, ‘zijn’; Iach, God van het Leven,
Iah, ‘ik ben’.’ 3 We kunnen dus met recht de volgende versregels van
Ausonius herhalen:
De zonen van Ogyges noemen mij Bacchus,
Egypte houdt mij voor Osiris,
De Mysiërs noemen mij Phanaces,
India beschouwt me als Dionysus;
De Romeinse mysteriën als Liber,
De Arabieren als Adonis! 4
En het uitverkoren volk als Adoni en Jehovah – kunnen we eraan toevoegen.
Hoe weinig de filosofie van de oude geheime leer werd begrepen, blijkt
1
K.O. Müller, A History of the Literature of Ancient Greece, blz. 238; Movers,
Die Phönizier, deel 1, blz. 547-53; Dunlap, Sôd, the Mysteries of Adoni, blz. 21.
2
A Universal History, Londen, 1747-66 (64 delen), deel 5, blz. 301.
3
Dunlap, Op.cit., 21.
4
Epigrammen, 48.