Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

DE VEDA’S EN DE BIJBEL 485
gens; de våch van de mantra is een gesproken kracht, die een andere overeenkomstige
en nog meer verborgen kracht opwekt; en elk daarvan wordt
allegorisch door een god in de wereld van de geesten verpersoonlijkt. En
afhankelijk van de manier waarop ze wordt gebruikt, wordt erop ge -
reageerd door de goden of door de råkshasa’s (kwade geesten). Volgens de
denkbeelden van de brahmanen en boeddhisten kan een vloek, een zegening,
een gelofte, een verlangen of een nutteloze gedachte een zichtbare
gedaante aannemen, en zich op die manier objectief manifesteren aan de
ogen van de schepper ervan, of van hem die het aangaat. Elke zonde wordt
om zo te zeggen vlees, en vervolgt zijn bedrijver als een wrekende duivel.
Er zijn woorden die in hun lettergrepen zelf, als waren het objectieve
dingen, het vermogen tot vernietiging hebben, want elk geluid wekt een
overeenkomstig geluid op in de onzichtbare wereld van de geest, en de
weerkaatsing brengt een goed dan wel een slecht gevolg teweeg. Een harmonisch
ritme, een zacht in de atmosfeer trillende melodie, schept een
weldadige, vriendelijke invloed om zich heen, en werkt zeer krachtig in op
de ziel en het fysieke lichaam van al wat op aarde leeft; het werkt zelfs in
op levenloze voorwerpen, want stof is in haar essentie toch geest, al schijnt
deze voor onze grovere zintuigen misschien niet waarneembaar te zijn.
Hetzelfde geldt voor getallen. Waarop we onze aandacht ook richten,
van de profeten tot de Openbaring, we zullen zien dat de bijbelse schrijvers
de getallen drie, vier, zeven en twaalf voortdurend gebruiken.
En toch hebben we enkele volgelingen van de Bijbel gekend die
beweerden dat de Veda’s waren overgeschreven uit de boeken van Mozes! 1
De Veda’s, die geschreven zijn in het Sanskriet, een taal waarvan de grammaticale
regels en vormen volkomen vaststonden – zoals Max Müller en
andere wetenschappers erkennen – lang vóór de tijd dat de grote volksverhuizing
het vanuit Azië overal in het Westen bracht, vormen zelf het bewijs
dat ze de ouder zijn van elke filosofie, en van elke religieuze instelling die
zich later onder de Semitische volkeren ontwikkelde. En welke getallen
komen in de Sanskrietgezangen, die verheven hymnen op de schepping, op
de eenheid van God en de talloze manifestaties van zijn macht, het meeste
voor? EEN, DRIE en ZEVEN. Lees de hymne door Dìrghatamas.
AAN HEM DIE ALLE GODEN VERTEGENWOORDIGT.
De hier aanwezige God, onze gezegende beschermheer, onze offeraar,
heeft een broeder die zich over de hele lucht uitstrekt. Er is nog
(411)
1
Om discussie te vermijden aanvaarden we de paleografische conclusies, waartoe
Martin Haug en enkele andere voorzichtige wetenschappers zijn gekomen. Per -
soonlijk stellen we vertrouwen in de uitspraken van de brahmanen en van Halhed, de
ver taler van de ‘ßåstra’s’.