Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

254 ISIS ONTSLUIERD
(218)
wijsheid-religie, ofwel wat we de geheime leer noemen.
De sibille van Berosus zegt: Vóór de Toren, Zeru-an, Titan en
Yapetosthes over de aarde heersten, wenste Zeru-an de oppermacht, maar
zijn twee broers verzetten zich hiertegen. Hun zuster Astlik kwam tussenbeide
en liet hen vrede sluiten. Er werd overeengekomen dat Zeru-an zou
regeren, maar dat zijn mannelijke kinderen ter dood zouden worden
gebracht, en sterke titanen werden aangewezen om dit uit te voeren. 1
Sar (cirkel, saros) is de Babylonische god van de hemel. Hij is ook
Assaros of Asshur (de zoon van Sem), en Zero – Zero-ana, de chakra of het
wiel, grenzeloze tijd. Bij het stichten van zijn nieuwe religie veranderde
Zarathoestra in zijn Zend-geschriften allereerst de heiligste godheden van
de Sanskriet-Veda in namen van kwade geesten, en schrapte zelfs een aantal
daarvan. Daarom vinden we in de Avesta geen sporen van de chakra –
de symbolische cirkel van de hemel.
Elam, een andere zoon van Sem, is Olam, µlw[, en heeft betrekking op
een opeenvolging of cyclus van gebeurtenissen. In Prediker (3:11) wordt
dit ‘wereld’ genoemd; in Ezechiël (26:20) ‘uit een oude tijd’; in Genesis
(3:22) is het woord weergegeven door ‘in eeuwigheid’, en in (9:16) door
‘eeuwig’. Ten slotte wordt de uitdrukking in Genesis (6:4) in de volgende
woorden volkomen omschreven: ‘Er waren nefilim [reuzen, gevallen mensen,
of titanen] op aarde.’ Het woord is synoniem met eon, ajiwvn. In
Spreuken (8:23) staat: ‘Ik ben voortgekomen uit Olam, uit Rosh’ (wijsheid).
Door deze zin wijst de wijze koning-kabbalist op een van de mysteries
van de menselijke geest – de onsterfelijke kroon van de menselijke
drie-eenheid. Terwijl het zou moeten luiden zoals in de bovenstaande zin,
en kabbalistisch zó moest worden verklaard dat het ik (of mijn eeuwige,
onsterfelijke ego), de spirituele entiteit, door de scheppende wijsheid van
de onbekende God vanuit de grenzeloze, naamloze eeuwigheid was uitgestort,
luidt de canonieke vertaling: ‘De Heer bezat mij vanaf het begin van
zijn weg, vóór zijn werken van lang geleden’, wat zonder de kabbalistische
verklaring onbegrijpelijke onzin is. Wanneer men Salomo laat zeggen ‘Ik
was er vanaf het begin . . . toen hij [de hoogste godheid] de aarde en de
velden nog niet had geschapen, geen korrel zand was nog gemaakt’, en
‘toen hij de fundamenten van de aarde legde . . . toen was ik als een pleegkind
bij hem’, 2 wat kan de kabbalist dan anders bedoelen met het ‘ik’ dan
zijn eigen goddelijke geest, een druppel voortgevloeid uit die eeuwige
bron van licht en wijsheid – de universele geest van de godheid?
De draad van heerlijkheid die door ain sof werd uitgezonden vanuit
1
J.D.G. Richter, Berosi fragmenta, Leipzig, 1825, blz. 59.
2
Spreuken 8:22-30.