Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

528 ISIS ONTSLUIERD
(449)
se allegorieën identiek zijn aan die van het land van de farao’s en van
de Chaldeeën. De dynastieke chronologie van de Egyptenaren, die door
Herodotus, Manetho, Eratosthenes en Diodorus Siculus wordt vermeld,
en door de oudheidkundigen wordt aanvaard, verdeelde de tijd van de
Egyptische geschiedenis in vier algemene perioden: de heerschappij van
goden, halfgoden, helden en sterfelijke mensen. Bunsen 1 brengt, door de
halfgoden en helden in één groep te combineren, het aantal tijdperken
terug tot drie: de regerende goden, de halfgoden of helden – zonen van
goden maar geboren uit sterfelijke moeders – en de Manes, die de voor -
ouders waren van afzonderlijke stammen. Deze onderverdelingen komen,
zoals iedereen kan zien, volmaakt overeen met de bijbelse elohim, zonen
van God, reuzen, en sterfelijke afstammelingen van Noach.
Diodorus Siculus 2 en Berosus 3 delen ons de namen mee van de 12
grote goden die toezicht hielden over de 12 maanden van het jaar en de
12 tekens van de dierenriem. Deze namen, waaronder ook Nuah 4 , zijn te
bekend om te worden herhaald. Janus met de twee gezichten stond ook
aan het hoofd van 12 goden; op afbeeldingen wordt hij voorgesteld met
de sleutels van de hemelse gebieden in zijn hand. Deze hebben alle als
model gediend voor de bijbelse aartsvaders, en nog verdere diensten verricht,
vooral Janus, door tot voorbeeld te dienen van St. Petrus en zijn
twaalf apostelen; eerstgenoemde toonde ook door zijn verloochening
twee gezichten, en wordt eveneens weergegeven met de sleutels van het
paradijs in zijn hand.
De bewering dat het verhaal van Noach in zijn verborgen betekenis
slechts een andere versie is van het verhaal van Adam en zijn drie zonen,
wordt bevestigd op elke bladzijde van het boek Genesis. Adam is het
model voor Noach. Adam valt, omdat hij eet van de verboden vrucht van
hemelse kennis, en Noach omdat hij proeft van de aardse vrucht: het druivensap
dat misbruik van kennis door een onevenwichtige geest voorstelt.
Adam wordt ontdaan van zijn spirituele omhulsel, Noach van zijn aardse
kleding, en beiden schamen zich om hun naaktheid. De slechtheid van
Kaïn wordt herhaald in Cham. Maar de afstammelingen van beiden worden
voorgesteld als de wijste volkeren op aarde, en worden daarom ‘slan-
1
Egypt’s Place in Universal History, deel 1, blz. 69ev; deel 4, blz. 335.
2
Bibliotheca historica, 2:30.
3
Cory, Ancient Fragments, ed. 1832, herdruk 1975, Wizards Bookshelf, blz.
22ev; vgl. Movers, Die Phönizier, deel 1, blz. 165.
4
De boeken van de talmud zeggen dat Noach zelf de duif (geest) was, en vereenzelvigen
hem dus nog meer met de Chaldeeuwse Nuah. Baäl wordt weergegeven met
de vleugels van een duif, en de Samaritanen aanbaden op de berg Gerizim het beeld
van een duif. Babylonische Talmud, Hulin, 6a.