Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

414 ISIS ONTSLUIERD
(352)
we verwijzen de lezer naar zijn interessante boek en de platen en beschrijvingen
daarin van talismans, om te laten zien dat zelfs de ‘ziener van
Patmos’ goed op de hoogte was van deze kabbalistische wetenschap van
talismans en edelstenen. Johannes zinspeelt duidelijk op de krachtige ‘witte
kornalijn’, een bij de adepten bekende edelsteen, als de ‘alba petra’ (witte
steen), de steen van inwijding, waarin gewoonlijk het woord ‘prijs’ is gegraveerd,
want hij werd gegeven aan de kandidaat die met succes alle voorafgaande
beproevingen van een neofiet had doorstaan. Het is een feit dat de
hele Openbaring, en ook het boek Job, eenvoudig een allegorisch verhaal is
over de mysteriën en de inwijding daarin van een kandidaat, die Johannes
zelf is. Iedere gevorderde vrijmetselaar die goed bekend is met de verschillende
graden, zal dit inzien. De getallen zeven, twaalf en nog andere zijn
evenzovele lichten die op de duisternis van het werk worden geworpen.
Paracelsus beweerde enkele eeuwen geleden hetzelfde. En wanneer we
‘hem die is als de Mensenzoon’ zien zeggen (Openbaring 2:17): ‘Wie overwint,
zal ik van het verborgen manna geven, en ook een WITTE STEEN waarop
een nieuwe naam staat’ – het woord – ‘die niemand kent, behalve degene
die hem ontvangt’, welke meester vrijmetselaar kan dan eraan twijfelen dat
dit naar inwijdingsallegorieën verwijst?
In de voorchristelijke mithraïsche mysteriën ontving de kandidaat die
zonder angst de ‘twaalf martelingen’ die aan de laatste inwijding voorafgingen,
doorstond, een kleine ronde koek of wafel van ongedesemd brood,
die in een van haar betekenissen de zonneschijf symboliseerde, en bekendstond
als het hemelse brood of ‘manna’ waarop figuren waren getekend.
Een lam of stier werd gedood, en de kandidaat moest met het bloed worden
besprenkeld, zoals ook gebeurde bij de inwijding van keizer Julianus.
De zeven regels of mysteries werden daarop aan de ‘pasgeborene’ mee -
gedeeld; deze worden in de Openbaring voorgesteld door de zeven zegels
die één voor één werden verbroken (zie hfst. 5 en 6). Er kan geen twijfel
over bestaan dat de ziener van Patmos naar deze ceremonie verwees.
De door de paus gezegende rooms-katholieke amuletten en relikwieën
hebben dezelfde oorsprong als de ‘Efezische betovering’ – de op een steen
gegraveerde of op een stuk perkament getekende magische letters; als de
joodse amuletten met verzen uit de Wet, phylacteria, fulakthvria, ge -
heten; en als de islamitische tovermiddelen met verzen uit de Koran. Al
deze dingen werden als beschermende bezweringen gebruikt, en door de
gelovigen op hun lijf gedragen. Epiphanius, de waardige vroegere
Marcosiër, die deze tovermiddelen amuletten noemt als ze door de manicheeërs
worden gebruikt, d.w.z. voorwerpen die men om de hals draagt
(periapta) en ‘bezweringen en dergelijk bedrog’, kan moeilijk een smet