Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

540 ISIS ONTSLUIERD
(460)
Dit zijn de tien bijbelse aartsvaders, die identiek zijn met de hindoeprajåpati’s,
en de sefiroth uit de kabbala. We zeggen tien aartsvaders, en
niet twintig, want de lijn van Kaïn werd met geen ander doel bedacht dan:
1. om het begrip dualiteit, waarop de filosofie van elke religie berust, toe
te passen, want deze twee stambomen stellen eenvoudig de elkaar tegenwerkende
machten of beginselen van goed en kwaad voor, en 2. om een
sluier aan te brengen voor de niet-ingewijde menigte. Stel dat we ze in hun
oorspronkelijke vorm zouden terugbrengen, door deze opzettelijk aangebrachte
sluiers weg te nemen. Ze zijn zo gemakkelijk te doorzien dat er
maar weinig scherpzinnigheid voor nodig is om ze te vinden, zelfs al
maakt men alleen gebruik van zijn gezonde verstand zonder verdere hulp,
en zonder, zoals wij, ze te kunnen toetsen aan de hand van de geheime leer.
Door ons dus te ontdoen van de namen van Kaïns geslacht, die niets
anders dan kopieën zijn van die van Seth, of van elkaar, ontdoen we ons
van Adam; van Henoch – die in de ene stamboom de vader van Irad, en in
de andere de zoon van Jared wordt genoemd; van Lamech, de zoon van
Methusaël – terwijl Lamech in de lijn van Seth de zoon is van Methu -
salem; van Irad (Jared), 1 Jubal en Jabal, die met Tubal-Kaïn een drie-eenheid
vormen, en die ene is de kopie van Kaïn; van Mehujaël, (die niemand
anders is dan Mahalaleël, anders gespeld) en Methusaël (Methusalem).
Daardoor blijft in de stamboom van Kaïn in hoofdstuk 4 alleen Kaïn over,
de eerste moordenaar en broedermoordenaar, die men in zijn lijn laat doorgaan
voor de vader van Henoch, de deugdzaamste van alle mensen, die
niet sterft, maar levend in de hemel wordt opgenomen. Wenden we ons
nu tot de stamboom van Seth, dan zien we dat Enos of Henoch op de tweede
plaats na Adam komt, en de vader is van Kaïn(an). Dit is geen toeval.
Er was een duidelijke reden voor dit omkeren van het vaderschap, namelijk
het scheppen van verwarring en het onmogelijk maken van verder
onderzoek.
1
Hier heeft de massora, door de ene naam in de andere om te zetten, weer geholpen
om het weinige dat in de alleroudste heilige geschriften oorspronkelijk was
gebleven, te vervalsen.
De Rossi van Parma zegt in zijn Compèndio, deel 4, blz. 7, over de massoreten:
‘Het is bekend met welke zorgvuldigheid Esdras, de beste criticus die ze hadden, [de
tekst] had hervormd en verbeterd, en er zijn oorspronkelijke luister aan had terug -
gegeven. Van de vele na hem ondernomen herzieningen is geen zo beroemd als die
van de massoreten, die na de zesde eeuw kwamen . . . en alle vurige bewonderaars
en verdedigers van de massora, christenen en joden . . . bekennen met eenstemmige
openhartigheid dat de tekst, in de vorm waarin ze bestaat, gebrekkig en onvolmaakt
is, vol tussenvoegingen en fouten, en als gids hoogst onbetrouwbaar.’ De vierkante
letter werd pas na de derde eeuw uitgevonden.