Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

GEHEIMEN VAN DE KABBALA 269
‘Schedel’ verborgen wijsheid gezien, en niemand heeft ooit de ‘Diepte’
(Bythos) aanschouwd; Simon, de Magiër, predikte ‘een Vader die aan allen
onbekend is’. 1
We kunnen deze benaming van een God ‘in het verborgene’ tot in nog
oudere tijd traceren. In de kabbala is de ‘zoon’ van de verborgen Vader, die
in licht en heerlijkheid verblijft, de ‘gezalfde’, de Zeir-Anpin, die in zichzelf
alle sefiroth verenigt; hij is christos, of de hemelse mens. Door
Christus schept de pneuma, of de Heilige Geest, ‘alle dingen’ (Efeziërs
3:9), en brengt de vier elementen, lucht, water, vuur en aarde voort. Deze
bewering kan niet in twijfel worden getrokken, want we zien Irenaeus op
dit feit zijn beste argument baseren van de noodzaak dat er vier evangeliën
zijn. Er kunnen er noch meer noch minder dan vier zijn, beweert hij
(231)
want evenals er vier hemelstreken van de wereld zijn, en vier windrichtingen
(kaqolika; pneuvmata) . . . is het juist dat zij [de kerk] vier zuilen
heeft. . . . Waaruit duidelijk blijkt dat het Woord, de maker van alles, hij
die op de cherubijnen zit . . . ons de evangeliën heeft gegeven in viervoudige
vorm maar één van geest; zoals David zegt, smekend om zijn
komst, ‘U die tussen de cherubijnen woont, kom tevoorschijn!’ Want de
cherubijnen hebben ook vier gezichten, en hun gezichten zijn symbolen
van de werking van de zoon van God. 2
We zullen niet uitvoerig stilstaan bij de bijzondere heiligheid van de
cherubijnen met de vier gezichten, hoewel we hun oorsprong misschien
zouden kunnen aantonen in alle oude pagoden in India, in de våhana’s
(of voertuigen) van hun belangrijkste goden, zoals we ook de aan hen
betoonde eerbied gemakkelijk zouden kunnen toeschrijven aan de kabbalistische
wijsheid, die door de kerk echter met grote afschuw wordt verworpen.
Maar we kunnen geen weerstand bieden aan de verleiding de lezer
eraan te herinneren dat hij de verschillende aan deze cherubijnen toegeschreven
betekenissen gemakkelijk te weten kan komen door de kabbala te
lezen. ‘Wanneer de zielen hun verblijf moeten verlaten’, zegt de Zohar, die
de leer huldigt van het voorbestaan van de zielen in de wereld van emanaties,
‘verschijnt elke ziel afzonderlijk voor de heilige Koning, gekleed in
een edele gedaante, met de karakteristieke eigenschappen waarmee ze in
deze wereld moet verschijnen. Uit deze edele gedaante komt het beeld
tevoorschijn.’ 3 Vervolgens zegt ze dat de oerbeelden of vormen van deze
gezichten ‘vier in getal zijn – die van de engel of mens, van de leeuw, de
1
Clementijnse Homilieën, 18:22; Irenaeus, Tegen ketterijen, 1:24.
2
Tegen ketterijen, 3:11:8.
3
Zohar, 3:104.