Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

EEN VERGELIJKING VAN BOEDDHISME EN CHRISTENDOM 629
sche voorstellingswijze komt de persoonlijke verdienste van elk van hen
duidelijker naar voren dan anders het geval zou zijn, want het volks -
instinct, dat zo onfeilbaar en rechtvaardig is wanneer het niet aan banden
wordt gelegd, zou geen onwaardig karakter hebben kunnen uitkiezen om
te vergoddelijken. Vox populi, vox Dei was eens een waarheid, hoe onjuist
het ook zou zijn om die woorden toe te passen op het huidige door priesters
beheerste gepeupel.
Kapila, Orpheus, Pythagoras, Plato, Basilides, Marcion, Ammonius en
Plotinus hebben scholen gesticht, de kiemen gezaaid voor vele edele ge -
dachten, en toen ze verdwenen lieten ze de schitterende glans van half -
goden na. Maar de drie persoonlijkheden Krishña, Gautama en Jezus
schenen, ieder in zijn eigen tijd, als echte goden en hebben aan de mensheid
drie religies nagelaten die op de onvergankelijke rots van de eeuwigheid
zijn gebouwd. Dat alle drie, vooral de christelijke, in de loop van de
tijd zijn vervalst – waarbij laatstgenoemde bijna onherkenbaar is geworden
– is niet de schuld van een van de edele hervormers. De priesters die zichzelf
de landman in de ‘wijngaard van de Heer’ noemen, moeten door toekomstige
generaties daarvoor aansprakelijk worden gesteld. Wanneer men
de drie stelsels zuivert van de droesem van menselijke dogma’s, ziet men
dat de zuivere essentie die overblijft, identiek is. Zelfs Paulus, de grote eerlijke
apostel, heeft, in het vuur van zijn enthousiasme óf de leringen van
Jezus onopzettelijk verminkt, óf anders zijn zijn geschriften zo misvormd
dat ze onherkenbaar zijn geworden. De Jeruzalemse Talmud, het verslag
van een volk dat zich gedwongen voelde de grootsheid van Paulus als filosoof
en religieus mens ondanks zijn verzaking van het jodendom te erkennen,
zegt over Acher (Paulus) 1 dat ‘hij het werk van die man’, waarmee
Jezus wordt bedoeld, ‘verbasterde’. 2
Laten we intussen, vóór dit distillatieproces door een eerlijke wetenschap
en toekomstige generaties wordt voltooid, een blik werpen op de
drie religies zoals ze nu zijn overgeleverd.
(537)
1
Prof. A. Wilder, die altijd een heldere, intuïtieve kijk op de waarheid heeft, zegt
in zijn artikel ‘Paul, the founder of Christianity’ (The Evolution, sept. 1877): ‘In de
persoon Acher herkennen we de apostel Paulus. Hij schijnt onder allerlei benamingen
bekend te zijn geweest. Hij werd kennelijk op grond van zijn visioen van het
paradijs Saul genoemd, want Saul of Sheol is de Hebreeuwse naam voor de andere
wereld. Paulus dat niets anders betekent dan ‘de kleine man’, was een soort bijnaam.
Acher, of ander, was in de Bijbel de benaming voor mensen buiten de joodse
geloofsgemeenschap; hij kreeg die omdat hij zijn religieuze zorg ook aan de heidenen
verleende. Zijn werkelijke naam was Elisha ben Abuiah.’
2
‘In de talmud wordt Jezus OTO HA-ISH, vyah wtwa, die man, genoemd’ (A. Wilder,
Op.cit.; Jeruzalemse Talmud: Hagigah 2:1).