Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

270 ISIS ONTSLUIERD
(232)
stier en de adelaar’. Verder kunnen we heel goed onze verwondering
erover uitspreken dat Irenaeus zijn bewijsvoering voor het bestaan van vier
evangeliën niet heeft versterkt door het hele pantheon van vierarmige
hindoegoden te citeren!
Toen Ezechiël zijn vier dieren die nu cherubijnen worden genoemd,
weergaf als grondvormen van de vier symbolische wezens die in zijn visioenen
de troon van Jehovah steunen, hoefde hij niet ver naar voorbeelden
te zoeken. De Chaldeeuws-Babylonische beschermgeesten waren hem
bekend: de Sed, Alaph of Kirub (cherubijn), de stier met het menselijke
gezicht; de Nergal of de leeuw met het mensenhoofd; Ustur of de sfinxmens;
en de Nattig met zijn adelaarskop. De religie van de meesters – de
afgodendienende Babyloniërs en Assyriërs – werd bijna in zijn geheel
overgebracht naar de geopenbaarde Schrift van de krijgsgevangen joden,
en vandaar naar het christendom.
We zien dat Ezechiël door het evenbeeld van de heerlijkheid van de
Heer reeds wordt aangesproken als ‘Mensenzoon’. Deze bijzondere titel
wordt herhaaldelijk gebruikt in het hele boek van deze profeet, dat even
kabbalistisch is als de ‘rol van een boek’ die de ‘Heerlijkheid’ hem laat
eten. Deze rol is vanbinnen en vanbuiten beschreven, en de werke lijke
betekenis ervan is identiek met die van de Openbaring. Het lijkt vreemd
dat er zoveel nadruk op deze bijzondere benaming wordt gelegd, waarvan
wordt gezegd dat Jezus daarmee zichzelf aanduidde, terwijl in de symbolische
of kabbalistische taal daarmee een profeet wordt aangesproken. Het
is even wonderbaarlijk om te zien dat Irenaeus zich overgeeft aan zulke
opmerkelijke beschrijvingen van Jezus, dat hij hem aanduidt als ‘de maker
van alles, die op een cherubijn zit’, 1 tenzij hij hem vereenzelvigt met
Shekhinah, die gewoonlijk onder de cherubijnen van de zetel van mede -
dogen werd gerangschikt. We weten ook dat cherubijnen en serafijnen
benamingen zijn van de ‘oude slang’ (de orthodoxe duivel); in de kabbalistische
symboliek zijn de serafijnen dan de brandende of vurige slangen.
De tien emanaties van Adam-Kadmon, de sefiroth genoemd, hebben symbolen
en titels die met elk van hen overeenkomen. Zo zijn bijvoorbeeld de
laatste twee Overwinning, of Jehovah-Sabaoth, van wie het symbool de
rechterkolom van Salomo of de zuil Jachin is, terwijl HEERLIJKHEID de
linkerzuil of Boaz is, en zijn naam is ‘de oude slang’, en ook ‘serafijnen
en cherubijnen’. 2
De ‘Mensenzoon’ is een naam die door niemand anders dan een kabbalist
kon worden aangenomen. Zoals boven is aangetoond, wordt deze in het
1
Irenaeus, Fragmenten, 52, 54.
2
C.W. King, The Gnostics and Their Remains, blz. 12; 2de ed., blz. 35.