21.04.2023 Views

Van Monarchie tot Anarchie

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />

Op tijden,wanneer God de boeien van onwetendheid en bijgeloof begint te verbreken, is<br />

het dat de Satan met de grootste kracht werkt om de mensen in donkerheid te hullen, en hun<br />

kluisters nog vaster te klinken. Terwijl er in verschillende landen mannen opstonden, die het<br />

volk vergiffenis en rechtvaardigmaking door het bloed van Christus voorstelden, begaf<br />

Rome zich met vernieuwde ijver aan het werk om door de gehele Christenheid heen<br />

vergiffenis aan te bieden voor geld. Iedere zonde had zijn prijs; en men kon vrijheid<br />

erlangen om misdaden te plegen, indien de schatkist van de kerk slechts goed gevuld bleef.<br />

Z— braken de twee bewegingen zich baan: de ene vergiffenis van zonde voor geld, de<br />

andere vergiffenis door Christus aanbiedende;— Rome vrijheid schenkende om te zondigen,<br />

en dat <strong>tot</strong> een bron van inkomst makende; de hervormers, de zonde veroordelende, en op<br />

Christus wijzende als de verzoening en de Verlosser.<br />

In Duitschland was het verkopen van aflaten aan Domini- kaner monniken toevertrouwd,<br />

en werd de handel erin door de schaamteloze Tetzel gedreven. In Zwitserland was die<br />

handel overgelaten aan de Franciskaners onder opzicht van Sampson, een Italiaanse monnik.<br />

Sampson had de kerk reeds goede diensten bewezen door in Duitschland en Zwitserland<br />

grote sommen bijeen te brengen om de pauselike schatkist te vullen. Nu doorliep hij<br />

Zwitserland, waar hij grote scharen aantrok, de arme landbouwers hun karig arbeidsloon<br />

ontroofde, en van de gegoede klasse rijke giften eiste. De invloed van de hervorming echter<br />

deed zich alreeds gevoelen door het verminderen van deze handel, hoewel hij hem niet<br />

geheel kon tegengaan. Zwingli was nog te Einsiedeln, toen Sampson, kort nadat hij<br />

Zwitserland was binnengekomen, met zijn waren in een naburige stad aankwam. Bericht<br />

aangaande zijn zending ontvangen hebbende, begaf zich de hervormer aanstonds op weg om<br />

hem tegen te staan. De twee ontmoetten elkander niet, maar het gelukte Zwingli z— goed<br />

om de valsheid van de voorwendselen van de monnik aan de kaak te stellen, dat hij verplicht<br />

was naar elders te vertrekken.<br />

Te Zürich predikte Zwingli ijverig tegen de aflaatverkopers, en toen Sampson de stad<br />

naderde, ontmoette hem een bode van de raad, hem aanzeggende, dat hij niet in de stad<br />

verwacht werd. Eindelik kwam hij er toch door list binnen, maar werd weggezonden zonder<br />

een enkele aflaatbrief verkocht te hebben; en kort daarop verliet hij Zwitserland. De<br />

hervorming ontving een krachtige stoot door de verschijning van de pest, of “zwarte dood,”<br />

die Zwitserland in het jaar 1519 bezocht. Terwijl de mensen de verderver in het aangezicht<br />

staarden, kwamen er velen <strong>tot</strong> overtuiging van de ijdelheid en krachteloosheid van de<br />

vergiffenis, die ze kort tevoren gekocht hadden, en verlangden naar een hechter fondament<br />

voor hun geloof. Zwingli werd te Zürich door de ziekte aangetast, en wel z— ernstig, dat<br />

alle hoop op herstel opgegeven, en het gerucht wijd en zijd verspreid werd, dat hij dood was.<br />

In dat hachelik uur bleef zijn hoop en moed onbewogen. Hij zag in het geloof op <strong>tot</strong> het<br />

kruis van Golgotha, rustend in de algenoegzame verzoening voor de zonde. Toen hij<br />

terugkwam van de poorten des doods, was het om het evangelie met groter ernst dan ooit<br />

tevoren te prediken; en zijn woorden oefenden ongewone kracht uit. Met vreugde<br />

121

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!