Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
worden dan het geweest is, de verdediger van godsdienstvrijheid. Doch wanneer de vraag
van verplichte Zondagsviering algemeen de mensen bezighoudt, ziet men de gebeurtenis,
waaraan zo lang getwijfeld en waaraan geen geloof geslagen is, naderkomen, en zal de
derde boodschap een uitwerking hebben, die hij tevoren niet hebben kon.
In ieder geslacht heeft God Zijn dienstknechten gezonden om de zonde te bestraffen,
zowel in de wereld als in de kerk. Maar de mensen begeren zachte dingen te horen, en de
reine, onopgesmukte waarheid is niet aannemelik. Vele hervormers besloten bij het begin
van hun werk, grote voorzichtigheid te gebruiken in het aanvallen van de zonden van kerk
en volk. Ze hoopten de mensen tot de leer van de Bijbel terug te leiden door het voorbeeld
van een rein, Christelik leven. Doch de Geest Gods kwam over hen als over Elia, die
bewogen werd, om de zonden van een goddeloze koning en een afvallig volk te bestraffen;
ze konden zich niet weerhouden van de duidelike uitspraken van de Bijbel te prediken,—
leerstellingen, welke ze geaarzeld hadden aan het licht te brengen. Ze werden gedrongen,
met ijver de waarheid te verkondigen, en het gevaar, dat de zielen bedreigde. De woorden,
welke de Heer hun gaf, spraken ze, onbevreesd voor de gevolgen, en de mensen werden
genoodzaakt, de waarschuwing aan te horen.
Op gelijke wijze zal de boodschap van de derde engel verkondigd worden. Wanneer de
tijd komt, dat die met de grootste kracht weerklinken zal, zal de Heer werken door
eenvoudige werktuigen, en de harten dergenen leiden, die zich aan Zijn dienst toewijden. De
arbeiders zullen meer geschikt gemaakt worden door de zalving van Zijn Geest dan door
opleiding aan letterkundige inrichtingen. Mannen van geloof en gebed zullen gedwongen
worden om met heilige ijver voorwaarts te gaan, en de woorden te spreken, welke God hun
geeft. De zonden van Babylon zullen worden geopenbaard.
De vreselike uitkomst van het verplichtend maken van de gebruiken van de kerk door
burgerlik gezag, de krachtige inwerking van het Spiritualisme, de trapsgewijze maar snelle
vooruitgang van de pauselike macht,— dit alles zal worden ontmaskerd. De mensen zullen
door deze plechtige waarschuwingen bewogen worden. Dui-zenden en duizenden, die zulke
woorden nooit gehoord hebben, zullen luisteren. Met verbazing zullen ze de verklaringen
horen, dat Babylon, de kerk, gevallen is ten gevolge van dwaalleer en zonden en van het
verwerpen van do waarheid, haar uit de Hemel toegezonden. Wanneer de mensen naar hun
vorige leraars gaan zullen met de dringende vraag: Zijn die dingen alzo? zullen de
predikanten fabelen opdissen, en zachte dingen voorspellen, om hun vrees te stillen, en het
ontwaakte geweten tot rust te brengen. Maar daar velen weigeren zullen, tevreden te zijn
met het gezag van mensen alleen, en een duidelik “Aldus spreekt de Heer” verlangen, zullen
de geestelike volksleiders, gelijk de Farizeën van ouds, met toorn vervuld worden, omdat
hun gezag in twijfel wordt getrokken; zullen verklaren, dat de boodschap uit de duivel is; en
zullen de scharen, die de zonde liefhebben, ophitsen om degenen, die zulke dingen
verkondigen, te honen en te vervolgen.
428