Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
verdraagzaamheid overschreden hadden. De Heer schept behagen in genade; en ter wille
van enige weinigen, die Hem waarlik dienen, houdt Hij onheilen terug, en verlengt de vrede
van menigten. Weinig bevroeden de zondaren tegen God, dat ze hun eigen leven
verschuldigd zijn aan die weinige getrouwen, die ze met zoveel behagen bespotten en
verdrukken.
Hoewel de oversten van deze wereld het niet weten, zijn engelen dikwels de
woordvoerders in hun vergaderingen geweest. Menseogen hebben op hen gestaard;
menseoren naar hun vermaningen geluisterd, menselippen hun wenken tegengesproken en
hun raadgevingen bespot, mensehanden hen met belediging en smaad ontvangen. In de
raadzaal en het rechthuis hebben deze hemelse boodschappers volle bekendheid aan de dag
gelegd met de geschiedenis van de mensen; ze hebben zich in staat betoond, de zaak van de
verdrukten beter te kunnen bepleiten dan hun bekwaamste en welspre-kendste verdedigers.
Ze hebben plannen verijdeld en kwaden gekeerd, die het werk Gods zeer zouden vertraagd,
en Zijn volk zwaar lijden veroorzaakt hebben. In de ure van gevaar en nood “legert de engel
des Heren zich rondom degenen, die Hem vrezen, en rukt hen uit.”
Met sterk verlangen wacht Gods volk op de tekenen van de komst van hun Koning. Als
aan de wachters wordt gevraagd: “Wachter! wat is er van de nacht?” wordt het antwoord
zonder weifeling gegeven: ” ‘De morgenstond is gekomen, en het is nog nacht.’ Er schijnt
licht op de wolken boven de kruinen van de bergen. Spoedig zal zijn heerlikheid
geopenbaard worden. De Zon der Gerechtigheid is op het punt van door te breken. De
morgenstond en de nacht zijn beide op handen — het begin van een eindeloze dag voor de
rechtvaardigen, en het nederdalen van de eeuwige nacht voor de goddelozen.” Terwijl de
worstelenden hun beden dringend aan God voorleggen, schijnt het gordijn, dat hen van het
onzichtbare scheidt, bijna weggeschoven. De hemelen gloeien van het krieken van de
eeuwige dag, en als de melodie van engel- zangen treffen de woorden het oor: “Houdt u vast
aan uw getrouwheid. Er komt hulp.„ Christus, de almachtige overwinnaar, toont aan Zijn
vermoeide krijgsknechten een kroon van eeuwige heerlikheid; en Zijn stem wordt door de
open poorten vernomen: “Ziet, Ik ben met ulieden. Vreest niet. Ik ben met al uw smarten
bekend; Ik heb uw lasten gedragen. Gij strijdt niet tegen onbeproefde vijanden. Ik heb de
strijd om uwentwil gestreden, en in Mijn naam zijt ge meer dan overwinnaars.”
De dierbare Heiland zal hulp zenden, juist wanneer we die behoeven. Het pad naar de
hemel is door Zijn voetstappen gewijd. Elke doorn, die onze voeten verwondt, heeft de
Zijne gewond. Ieder kruis, dat wij geroepen worden te dragen, heeft Hij v——r ons
gedragen. De Heer laat worstelingen toe, om de ziel op vrede voor te bereiden. De tijd van
benauwdheid is een vreselike bezoeking voor het volk van God; doch het is de tijd voor elke
ware gelovige om omhoog te zien; en door het geloof kan hij de boog der belofte
aanschouwen, die hem omgeeft. “Alzo zullen de vrijgekochten des Heren wederkeren, en
met gejuich tot Zion komen, en eeuwige blijdschap zal op hun hoofd wezen; vreugde en
blijdschap zullen ze aangrijpen, treuring en zuchting zullen wegvlieden. Ik, Ik ben het, die u
446