Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
bijbeltaal behoort uitgelegd te worden volgens zijn klaarblijkelike betekenis, tenzij er een
symbool of beeld gebruikt is. Christus heeft de belofte gegeven: “Zo iemand wil Zijn wil
doen, die zal van deze leer bekennen (zal daaromtrent duidelik- heid hebben).”
Indien de mensen de Bijbel maar wilden nemen, zoals men hem leest, en er geen valse
leraars waren om hun verstand te misleiden en te verbijsteren, er zou een werk gedaan
kunnen worden, dat engelen verblijden zou, en dat dui zenden bij duizenden, die nu in
dwaling omdolen, in de schaapskooi van Christus zou brengen. We behoren al de kracht van
ons verstand in te spannen bij het onderzoek van de Schrift, en onze bevatting te scherpen,
ten einde de verborgen dingen Gods te verstaan, zo verre dit voor stervelingen mogelik is:
tegelijkertijd niet vergetende, dat de leerzaamheid en onderwerping van een kind de ware
geest is van hem, die leren wil. Geestelike moeilikheden kunnen nooit door dezelfde
middelen te boven gekomen worden, die men gebruikt bij het naspeuren van filosofiese
vraagstukken. We behoren ons niet tot het onderzoek van de Bijbel te begeven met dat
zelfvertrouwen, waarmede zo velen het rijk van de wetenschap binnengaan, maar met een
biddende afhankelikheid van God, en een oprechte begeerte om Zijn wil te leren kennen.
Wij moeten met een nederige en leerzame geest komen, om kennis te verkrijgen van de
grote “IK BEN, Die Ik zijn zal.” Anders zullen boze engelen ons verstand verblinden en
onze harten z— verharden, dat de waarheid geen indruk op ons maakt.
Menig gedeelte van de Schrift, dat door geleerden een verborgenheid genoemd, of als
onbelangrijk ter zijde gesteld wordt, is vol troost en lering voor iemand, die onderwezen is
in de school van Christus. Eén reden, waarom veel godgeleerden geen duideliker begrip
hebben van Gods woord, is, dat ze hun ogen sluiten voor waarheden, die ze niet in
beoefening wensen te brengen. Het verstaan van de bijbelse waarheid hangt niet zozeer af
van de kracht van verstand, die aan het onderzoek besteed wordt, als van de oprechtheid van
de bedoeling, en het ernstig verlangen naar gerechtigheid.
De Bijbel behoort niet zonder gebed onderzocht te worden. De Heilige Geest alleen kan
ons het gewicht doen gevoelen van die dingen, welke gemakkelik te verstaan zijn, of ons
verhinderen, waarheden te verdraaien, die zich moeilik laten begrijpen. Het is het werk van
engelen uit de hemel, het hart voor te bereiden, om alzo het woord Gods te verstaan, dat we
bekoord worden door de schoonheid, vermaand door de waarschuwingen, of bezield en
versterkt door de beloften ervan. We behoren de bede van de psalmist tot de onze te maken:
“Ontdek mijn ogen, dat ik aanschouwe de wonderen van Uw wet.” Verzoekingen schijnen
dikwels onweerstaanbaar, omdat hij, die verleid wordt, door traagheid in bidden en
schriftonderzoek zich Gods beloften niet dadelik herinnert, en Satan daarom niet ontmoeten
kan met de wapenen van de Schrift. Doch engelen omringen degenen, die gewillig zijn om
onderwezen te wo den in Goddelike zaken; en in de tijden van grote nood zullen die hun
juist de waarheden, waaraan ze behoefte hebben, voor de geest brengen. Aldus: “als de
vijand zal komen gelijk een stroom, zal de Geest des Heren de banier tegen hem op-richten.”
423