Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
Hoofdstuk 28 — Het Onderzoekend Oordeel
“Dit zag ik, totdat er tronen gezet werden, en de Oude van dagen Zich zette, Wiens kleed
wit was als de sneeuw, en het haar van Zijn hoofd als zuivere wol; Zijn troon was als
vuurvonken, de raderen ervan een brandend vuur; een vurige rivier vloeide, en ging v——r
Hem uit; duizendmaal duizenden dienden Hem; het gericht zette zich, en de boeken werden
geopend.”
Aldus werd voor het oog van de profeet geopenbaard die grote en plechtige dag, waarop
de karakters en het leven van de mensen voor de Hechter van de gehele aarde zouden
opengelegd worden, en iedereen zou ontvangen “naar zijn werken.” De Oude van dagen is
God de Vader. De psalmist zegt: “Eer de bergen geboren waren, en Gij de aarde en de
wereld voortgebracht hadt, ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.” Hij, de bron
van alle leven, en oorsprong van alle wet, Hij is het, Die bij het oordeel voorzitten zal. En
heilige engelen, “tienduizend maal tienduizenden, en duizendmaal duizenden” wonen als
dienaren en getuigen deze grote gerechtszitting bij.
“En ziet, er kwam Eén met de wolken des hemels, als eens mensen Zoon, en Hij kwam
tot de Oude van dagen, en ze deden Hem voor Dezelve naderen. En Hem werd gegeven
heerschappij, en eer en het koninkrijk; dat Hem alle volken, natieën en tongen eren zouden;
Zijn heerschappij is een eeuwige heerschappij, die niet vergaan zal, en Zijn koninkrijk zal
niet verdorven worden.” De komst van Christus, die hier beschreven wordt, is niet Zijn
wederkomst naar de aarde. Hij komt tot de Oude van dagen in de hemel om te ontvangen
heerschappij, en eer, en een koninkrijk, hetwelk Hem bij het einde van Zijn werk als
Middelaar gegeven zal worden. Het is dit komen, en niet Zijn wederkomst naar de aarde, dat
in de profetieën voorzegd is als plaats grijpende aan het eind van de 2300 dagen, in 1844.
Vergezeld van heilige engelen treedt onze grote Hogepriester het heilige der heiligen
binnen, en verschijnt daar in de tegenwoordigheid van God, om het laatste te doen, dat Hem
nog te doen staat in Zijn bediening ten behoeve van de mens, — om het werk van het
onderzoekend oordeel op Zich te nemen, en verzoening te doen voor allen, van wie bewezen
wordt, dat ze recht hebben op de voorrechten ervan. In de typiese eredienst namen slechts
diegenen aan de plechtigheden van de grote verzoendag deel, die met belijdenis van zonden
en boetedoening voor God waren getreden, en wier zonden door het bloed van het zoenoffer
op het heiligdom waren overgedragen. Zo ook zullen in de grote dag van de laatste
verzoening en het onderzoekend oordeel alleen de gevallen overwogen worden van hen, die
tot het volk Gods behoren. Het oordeel over de goddelozen is een afzonderlike en daarvan
verschillende zaak, en vindt later plaats. “Het oordeel moet beginnen van het huis Gods; en
indien het eerst van ons begint, welk zal het einde zijn van degenen, die het evangelie van
God ongehoorzaam zijn?”
336