21.04.2023 Views

Van Monarchie tot Anarchie

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />

alle anderen, die belijden God te dienen; ofschoon wij, Christenen, hun Sabbat in de dag des<br />

Heren veranderd hebben.” Zij, die de Goddelike wet veranderden, wisten goed, wat ze<br />

deden. Ze plaatsten zich met beslistheid boven God.<br />

Een treffend voorbeeld van de wijze, waarop Rome degenen behandelt, die er in<br />

gevoelen van verschillen, werd gegeven door de lange en bloedige vervolging van de<br />

Waldenzen, sommigen van wie de Sabbat hielden. Anderen hebben op gelijke wijze geleden<br />

voor hun trouw aan het vierde gebod. Vooral is de geschiedenis van de kerken van Ethiopië<br />

en Abyssinië betekenisvol. Te midden van de don-kerheid van de Middeleeuwen werden de<br />

Christenen in Midden-Afrika uit het oog verloren, en door de wereld vergeten, en een aantal<br />

eeuwen lang genoten ze vrijheid in de uitoefening van hun geloof. Maar eindelik hoorde<br />

Rome van hun bestaan, en al spoedig werd de keizer van Abyssinië verlokt om de paus als<br />

stedehouder van Christus te erkennen. Ver- volgens werden ook andere dingen toegegeven.<br />

Er werd een edikt uitgevaardigd, waarin het houden van de Sabbat op de strengste straffen<br />

verboden werd. De pauselike tirannie werd echter spoedig zulk een ondragelik juk, dat de<br />

Abyssiniërs besloten, het van hun schouders af te schudden. Na een vreselike strijd werden<br />

de Roomsen uit hun landpalen verbannen, en werd het oude geloof weder hersteld. De<br />

kerken verheugden zich in hun vrijheid, en vergaten nimmer de les, die ze geleerd hadden<br />

aangaande het bedrog, het fanatisme, en de despotiese macht van Rome. Zij stelden zich<br />

tevreden met in hun eenzaam rijk onbekend te blijven aan de overige Christenheid.<br />

De kerken van Afrika hielden de sabbat, zoals die door de pauselike kerk gehouden werd<br />

v——r zijn algehele afval. Terwijl ze de zevende dag heiligden uit gehoorzaamheid aan het<br />

gebod van God, onthielden ze zich van werk in overeenstemming met het gebruik van de<br />

kerk. Toen het de hoogste macht in handen kreeg, had Rome de sabbat Gods vertreden om<br />

zijn eigen dag te verhogen; maar de kerken van Afrika, die bijna duizend jaren lang<br />

verborgen gebleven waren, deelden niet in deze afval. Toen ze onder de heerschappij van<br />

Rome vervielen, werden ze gedwongen, de ware Sabbat op zijde te stellen en de valse te<br />

eren; maar zodra ze hun onafhankelikheid herwonnen, keerden ze <strong>tot</strong> de gehoorzaamheid<br />

van het vierde gebod terug.<br />

Deze oorkonden van het verleden openbaren duidelik de vijandschap van Rome tegen de<br />

ware Sabbat en de voorstanders ervan, zowel als de middelen welke het aanwendt om zijn<br />

eigengemaakte instelling te doen eren. Gods woord leert, dat die tonelen zich zullen<br />

herhalen, wanneer paus- gezinden en Protestanten zich verenigen om de Zondag te verhogen.<br />

De profetie van Openbaring 13 zegt, dat de macht, die door het beest met lamshoornen<br />

voorgesteld wordt, maakt, dat “de aarde, en die daarin wonen,” het pausdom zullen<br />

aanbidden — aldaar aangegeven onder het beeld van het beest “gelijk een pardel.” Het beest<br />

met twee hoornen moet ook zeggen “<strong>tot</strong> degenen, die op de aarde wonen, dat ze het beest<br />

een beeld zouden maken;” en verder moet het gebieden, dat aan “kleinen en groten, en<br />

rijken en armen, en vrijen en dienstknechten,” gegeven wordt “het merkteken van het beest.”<br />

Er is aangetoond, dat de Verenigde Staten de macht zijn, welke voorgesteld wordt door het<br />

406

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!