Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
afkome van het kruis, en we zullen Hem geloven.” Gelijk Jakob worstelen allen met God.
Hun aangezichten tonen hun inwendige strijd. Bleekheid is op het gelaat van een ieder te
lezen. Toch houden ze aan met ernstig smeken.
Indien de mensen hemelse visioenen konden ontwaren, ze zouden groepen engelen
aanschouwen, uitnemend in kracht, als wachters gesteld rondom hen, die het woord van
Christus’ lijdzaamheid bewaard hebben. Met medelijdende tederheid zijn die engelen
getuigen geweest van hun ellende, en hebben naar hun gebeden geluisterd. Ze wachten op
het woord van hun Gebieder om hen uit het gevaar weg te rukken. Maar ze moeten nog een
wijl verbeiden. Het volk Gods moet de beker drinken, en met de doop gedoopt worden. Het
uitstel zelf, zo pijnlik voor hen, is het beste antwoord op hun beden. Terwijl ze trachten om
gelovig te wachten, totdat de Heer werken zal, worden ze er toe gebracht, geloof, hoop en
geduld te beoefenen, die ze te weinig in beoefening gebracht hebben bij hun godsdienstige
ondervinding. Echter zal ter wille van de uitverkorenen de tijd van benauwdheid worden
verkort. “Zal God dan geen recht doen aan Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem
roepen? .... Ik zeg u, dat Hij hun haastelik recht doen zal.” Het einde zal spoediger komen
dan men verwacht. Het koren zal worden ingezameld en in schoven gebonden voor Gods
voorraadschuur, en het onkruid in bundelen voor het vuur der vernietiging.
De hemelse wachters, aan hun plicht getrouw, houden steeds de wacht. Ofschoon een
algemene afkondiging de tijd vastgesteld heeft, waarop de houders van de geboden ter dood
gebracht mogen worden, zullen hun vijanden in sommige gevallen het gebod vooruitlopen,
en nog v——r de be-stemde tijd trachten, hen van het leven te beroven. Doch niemand kan
door de machtige beschermers heendringen, die rondom iedere getrouwe ziel geschaard
staan. Sommigen worden aangevallen op hun vlucht uit de steden en dorpen; doch de
zwaarden, die tegen hen worden opgeheven, breken, en blijken krachteloos als stro. Anderen
worden door engelen in de gedaante van krijgslieden beschermd.
In alle eeuwen heeft God door middel van heilige engelen tot hulp en verlossing van Zijn
volk gewerkt. Hemelse wezens hebben een werkzaam aandeel genomen aan de zaken van de
mensen. Ze zijn verschenen in klederen, die als de bliksem blonken; ze zijn als mensen
gekomen, in het gewaad van reizigers. Engelen zijn in menselike gedaante aan godsmannen
verschenen. Ze hebben op de middag onder de eikebomen gerust, alsof ze vermoeid
waren. Ze hebben de gastvrijheid van huisgezinnen aangenomen. Ze hebben zich als gidsen
voorgedaan aan reizigers in het donker. Ze hebben met hun eigen handen het vuur op het
altaar ontstoken. Ze hebben de deur van gevangenissen geopend, en de dienstknechten des
Heren in vrijheid gesteld. Met de gehele wapenrusting des hemels toegerust, kwamen ze de
steen van het graf van de Heiland afwentelen.
Engelen zijn dikwels in menselike gedaante in de vergaderingen van de rechtvaardigen,
en bezoeken evenzeer de bijeenkomsten van de goddelozen, gelijk als toen ze naar Sodom
gingen, om de daden van de inwoners op te tekenen, en te bepalen of ze de grens van Gods
445