Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
engelen juichten, en wezen er. Christus en Zijn heilige engelen honend op, dat het volk, dat
voorgaf Hem te belijden, zo weinig liefde tot Hem had, dat ze niet naar Zijn verschijning
verlangden.
“Niemand weet de dag of het uur,” was de bewijsgrond, welke zij, die het Advent-geloof
verwierpen, het meest aanvoerden. De tekst luidt: “Doch van die dag en die ure weet
niemand, ook niet de engelen der hemelen, dan Mijn Vader alleen.” Een duidelike en
steekhoudende verklaring van deze tekst werd gegeven door hen, die naar de Heer uitzagen,
en het verkeerde gebruik, dat hun tegenstanders ervan maakten, werd helder aangetoond. De
woorden werden door Christus gebruikt in dat gedenkwaardige gesprek met Zijn discipelen
op de Olijfberg, nadat Hij voor de laatste maal de tempel verlaten had. De discipelen hadden
de vraag gesteld: “Welk zal het teken zijn van Uw toekomst, en van de voleinding van de (2
Petrus 3:3, 4. ; Matth. 24:36) wereld?” Jezus gaf hun tekenen, en zei: “Wanneer gij al deze
dingen zult zien, zo weet, dat het nabij is, voor de deur.”
Men moet het ene gezegde van de Heiland het andere niet te niet laten doen. Ofschoon
niemand de dag of het uur van Zijn komst weet, wordt ons geleerd en wordt er verwacht, dat
we weten zullen, wanneer die nabij is. We leren verder, dat het voor ons even noodlottig zal
wezen, wanneer wij op Zijn waarschuwing geen acht slaan, en weigeren of verzuimen op te
letten, wanneer Zijn wederkomst nabij is, als het voor hen, die in de dagen van Noach
leefden, was om niet te weten, wanneer de vloed zou komen. En de gelijkenis in hetzelfde
hoofdstuk, waarin de getrouwe dienstknecht met de ontrouwe vergeleken wordt, en waarin
wordt gesproken van het oordeel over hem, die in zijn hart zei: “Mijn heer vertoeft te
komen,” toont aan, in welk licht Christus degenen zal beschouwen en belonen, die Hij
vinden zal wakende, en van Zijn komst getuigende, en hen, die het ontkennen. “Waakt dan,”
zegt Hij, “zalig is die dienstknecht, welke Zijn heer, komende, zal vinden alzo doende.”
“Indien gij dan niet waakt, zo zal Ik over u komen als een dief, en ge zult niet weten, op wat
ure Ik over u komen zal.”
Paulus spreekt van een klasse van mensen, voor welke de verschijning van de Heer
onverwacht wezen zal. “De dag des Heren zal alzo komen, gelijk een dief in de nacht. Want
wanneer ze zullen zeggen: Het is vrede en zonder gevaar; dan zal een haastig verderf hun
overkomen, ... en ze zullen het geenszins ontvlieden.” Maar Hij voegt er bij voor hen, die
acht hebben geslagen op de waarschuwing van de Heiland: “Maar gij, broeders! gij zijt niet
in duisternis, dat u die dag als een dief zou bevangen. Gij zijt allen kinderen des lichts, en
kinderen des daags; wij zijn niet des nachts, noch der duisternis.”
Aldus werd aangetoond, dat de Schrift de mensen geen reden geeft om in onwetendheid
te blijven aangaande de nabijheid van de wederkomst van Christus. Maar zij, die slechts een
verontschuldiging verlangden om de waarheid te kunnen verwerpen, sloten hun oren voor
deze verklaring; en de stoutmoedige spotter, evenals de predikant, die Christus beleed, bleef
de woorden herhalen: “Niemand weet de dag of het uur.” Als de mensen opgewekt werden,
258