Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
van fijn linnen, prachtig geweven met figuren van cherubijnen. Behalve het voorhof,
hetwelk het brandofferaltaar bevatte, bestond de tabernakel zelf uit twee vertrekken, het
heilige en het heilige der heiligen genaamd, door een rijk en prachtig gordijn of voorhang
gescheiden; een gelijksoortige voorhang sloot de ingang tot het eerste vertrek af.
In het heilige bevond zich, naar het zuiden, de kandelaar met zijn zeven lampen, die dag
en nacht het heiligdom verlichtten ; noordwaarts stond de tafel met de toonbroden; en v——
r de voorhang, die het heilige van het heilige der heiligen scheidde, bevond zich het gouden
reukaltaar, vanwaar de wierookwolk met de gebeden van Israël dageliks voor God opsteeg.
In het heilige der heiligen stond de ark, een kist van kostbaar hout met goud belegd, de
bergplaats van de twee stenen tafelen, waarop God de wet van de tien geboden had
geschreven. Op de ark, het deksel van de heilige kist uit- makende, lag het verzoendeksel,
een prachtig stuk werk, overdekt door twee cherubijnen, aan ieder einde één, geheel uit
massief goud vervaardigd. In dit vertrek openbaarde zich de Goddelike tegenwoordigheid in
de wolk der heerlikheid tussen de cherubijnen. Nadat de Hebreën zich in Kanaän hadden
nedergezet, werd de tabernakel vervangen door de tempel van Salomo, bij welke men,
hoewel het een blijvend en groter gebouw was, toch dezelfde verhoudingen behield, en die
men op gelijke wijze inrichtte. Het heiligdom bestond in deze vorm — behalve zolang het
een puinhoop was in Daniëls tijd — tot op de verwoesting ervan door de Romeinen, in 70 n.
C.
Dit is het enige heiligdom, dat er ooit op aarde bestaan heeft, waarvan de Bijbel melding
maakt. Het werd door Paulus verklaard het heiligdom van het eerste verbond te zijn. Maar
heeft het nieuwe verbond geen heiligdom? Zich wederom tot de zendbrief aan de Hebreën
kerende, zagen zij, die naar de waarheid zochten, in, dat het bestaan van een tweede
heiligdom, of dat van het nieuwe, opgesloten lag in de woorden van Paulus, die reeds zijn
aangehaald: “Zo had dan het eerste verbond wel ook rechten van godsdienst, en het
wereldlike heiligdom.” En het gebruik van de woorden “wel ook” duidt aan, dat Paulus
reeds vroeger melding gemaakt had van dit heiligdom. Teruggaande naar het begin van het
voorgaande hoofdstuk, lazen ze: “De hoofdsom nu van de dingen, waarvan we spreken, is,
dat we hebben een zodanige Hogepriester, die gezeten is aan de rechterhand van de troon
van de Majesteit in de hemelen; een bedienaar van het heiligdom, en van de ware tabernakel,
welke de Heer heeft opgericht, en geen mens.”
Hier treedt het heiligdom van het nieuwe verbond aan het licht. Het heiligdom van het
eerste verbond werd door de mens opgericht, en door Mozes gebouwd; dit is door de Heer
opgericht, en door geen mens. In eerstgenoemd heiligdom deden de aardse priesters dienst;
in dit vervult Christus, onze grote Hogepriester, de bediening aan de rechter- hand Gods.
Het ene heiligdom was op de aarde, het andere is in de hemel. Verder was de tabernakel, die
Mozes bouwde, naar een voorbeeld gemaakt. De Heer gelastte hem: “Naar al wat Ik u tot
een voorbeeld van deze tabernakel, en een voorbeeld van al zijn gereedschap wijzen zal,
even alzo zult gijlieden dat maken.” En wederom werd het bevel gegeven: “Zie dan toe, dat
289