Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
Sabbat, dan zal iedereen, die Gods gebod overtreedt, om aan een voorschrift te gehoorzamen,
waarvoor geen hoger gezag bestaat dan dat van Rome, het pausdom daardoor boven God
eren. Hij bewijst hulde aan Rome, en aan de macht, welke de instelling, door Rome
voorgeschreven, bindend maakt. Hij aanbidt het beest en zijn beeld. Wanneer de mensen
alsdan de instelling verwerpen, welke God verklaard heeft het teken van Zijn gezag te zijn,
en in de plaats daarvan die eren, welke Rome gekozen heeft tot teken van zijn oppergezag,
zullen ze daardoor het teken van getrouwheid aan Rome—“het merkteken van het beest”—
aanvaarden. En niet voordat de mensen duidelik van de zaak zijn onderricht, en tot een
bepaalde keuze komen tussen de bevelen Gods en de bevelen van de mensen, zullen zij, die
in die overtreding voortleven, “het merkteken van het beest ontvangen.”
De vreselikste bedreiging, die ooit tot stervelingen gericht is, ligt in de boodschap van de
derde engel besloten. Het moet wel een erge zonde zijn, die Gods toorn onvermengd, d. i.
zonder barmhartigheid, over zich inroept. De mensen worden aangaande deze belangrijke
zaak niet in het duister gelaten; de waarschuwing tegen deze zonde moet aan de wereld
bekend gemaakt worden v——r de uitgieting van Gods oordelen, opdat allen weten mogen,
waarom die uitgegoten worden, en tijd mogen hebben om eraan te ontkomen. De profetie
verklaart, dat de eerste engel zijn aankondiging zou doen aan “alle natie en geslacht, en taal
en volk.” De waarschuwing van de derde engel, welke een deel uitmaakt van dezelfde
drievoudige boodschap, zal niet minder ver verbreid worden. Hij wordt in de profetie
voorgesteld als afgekondigd te worden met een grote stem door een engel, vliegende in het
midden van de hemel, en zal de aandacht van de wereld tot zich trekken.
Aan het einde van de strijd zal de gehele Christenheid in twee grote klassen verdeeld
zijn,— degenen, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus hebben, en zij, die
het beest en zijn beeld aanbidden en zijn merkteken ontvangen. Ofschoon kerk en staat hun
verenigde macht zullen gebruiken om “allen, kleinen en groten, en rijken en armen, en
vrijen en dienstknechten,” te dwingen, “het merkteken van het beest” te ontvangen, toch zal
Gods volk het niet aannemen. De Ziener van Patmos aanschouwde hen, “die de overwinning
hadden van het beest, en van zijn beeld, en van zijn merkteken, en van het getal van zijn
naam, welke stonden aan de glazen zee, hebbende de citers Gods,” en ze zongen het gezang
van Mozes en het Lam.
315