Van Monarchie tot Anarchie
En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…
En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />
krachtigste medehelpers, om hen in een verkeerd licht te stellen en te beschuldigen, en om<br />
door valse geruchten en toespelingen de overheid tegen hen op te zetten.<br />
In deze tijd van vervolging zal het geloof van de dienstknechten des Heren op de proef<br />
gesteld worden. Ze hebben de waarschuwing met getrouwheid gegeven, alleen ziende op<br />
God en op Zijn woord. Gods Geest heeft, door hun harten te bewerken, hen gedwongen te<br />
spreken. Aangevuurd door heilige ijver, en onder de machtige invloed van Goddelike<br />
drijfveren, hebben ze hun plicht vervuld, zonder koel te berekenen, wat de gevolgen zijn<br />
zouden van het spreken <strong>tot</strong> het volk van het woord, dat de Heer hun gegeven had. Ze hebben<br />
met hun tijdelike belangen geen rekening gehouden, noch ook hun goede naam of leven<br />
trachten te behouden. Toch, wanneer de storm van tegenstand en verwijt over hen losbarst,<br />
zullen er sommigen, door ontzetting overstelpt, uitroepen: “Indien we de gevolgen van onze<br />
woorden hadden kunnen voorzien, we zouden ons stil gehouden hebben.” Ze zijn omringd<br />
door moeilikheden. Satan valt hen aan met hevige verleidingen. Het werk, dat ze op zich<br />
genomen hebben, schijnt veel meer dan ze kunnen ten uit voer brengen. Ze worden met<br />
ondergang bedreigd. De geestdrift, die hen bezielde, is verdwenen; toch kunnen ze niet terug.<br />
Dan vluchten ze, in het gevoel van hun volkomen hulpeloosheid, <strong>tot</strong> de Almachtige om<br />
kracht. Ze herinneren zich, dat de woorden, welke ze gesproken hebben, niet de hunne<br />
waren, maar de woorden van Hem, die hun gelast had de waarschuwing te geven. God had<br />
hun de waarheid in het hart gelegd, en ze konden niet nalaten die te verkondigen.<br />
Mannen Gods in vervlogen eeuwen hebben dezelfde beproevingen ondervonden.<br />
Wycliffe, Huss, Luther, Tyndale, Baxter, Wesley drongen erop aan dat alle leer aan de<br />
Bijbel moest getoetst worden, en verklaarden, dat ze alles zouden opgeven, wat daarin<br />
veroordeeld werd. Tegen die mannen woedde de vervolging met meedogenloze woede; toch<br />
lieten ze niet af, de waarheid te verkondigen. Verschillende tijd-perken in de geschiedenis<br />
van de kerk hebben zich alle door de ontwikkeling van de ene of andere biezondere<br />
waarheid gekenmerkt, passend voor de behoeften van Gods volk in die tijd. Iedere nieuwe<br />
waarheid heeft zich door haat en tegenwerking heen een weg gebaand, en degenen, die zich<br />
in het licht ervan verheugden, zijn verzocht en beproefd geworden. De Heer geeft een<br />
biezondere waarheid aan de mensen in een geval van nood. Wie zou durven weigeren, die<br />
bekend te maken? Hij gebiedt Zijn knechten, de laatste uitnodiging van Zijn genade aan de<br />
wereld te brengen. Zij kunnen niet stil blijven, dan op gevaar af van hun zielen te verliezen.<br />
De gezanten van Christus hebben niets met gevolgen te maken. Ze moeten hun plicht doen,<br />
en laten de gevolgen aan God over.<br />
Wanneer de vervolging heviger wordt, worden de dienstknechten Gods opnieuw ontsteld;<br />
want het schijnt hun toe, alsof zij de krisis hebben veroorzaakt. Doch hun geweten en Gods<br />
woord verzekeren hun, dat hun wijze van handelen goed is; en hoewel de beproevingen<br />
aanhouden, worden ze gesterkt om ze te dragen. De strijd komt al nader en wordt al<br />
zwaarder, maar hun geloof en moed nemen toe met de aangroeiende nood. Hun getuigenis is:<br />
“We durven niet aan Gods woord tornen door Zijn heilige wet te verdelen, en het ene deel<br />
430
Change language