Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
maar om te horen de woorden des Heren. En ze zullen zwerven van zee tot zee, en van het
noorden tot het oosten; ze zullen omlopen om het woord des Heren te zoeken, maar zullen
het niet vinden.”
Het volk van God zal niet vrij zijn van lijden; maar terwijl ze vervolgd en benauwd
worden, terwijl ze gebrek verduren en honger lijden, zal God hen niet laten vergaan. Die
God, die voor Elia zorgde, zal niet één van Zijn zelfopofferende kinderen voorbijgaan. Hij,
die de haren van bun hoofd telt, zal voor hen zorgen, en in tijden van hongersnood zullen ze
verzadigd worden. Terwijl de goddelozen van honger en pest omkomen, zullen engelen de
rechtvaardigen beschermen, en in hun behoeften voorzien. Voor hem, die “in gerechtigheid
wandelt,” is de belofte: “Zijn brood wordt hem gegeven, zijn wateren zijn gewis.” “Wanneer
de ellendigen en nooddruftigen water zoeken, maar er is geen, en hun tong van dorst
versmacht, zal Ik, de Heer, hen verhoren, Ik, de God Israëls, zal hen niet verlaten.”
“Alhoewel de vijgeboom niet bloeien zal, en geen vrucht aan de wijnstok zijn zal, dat het
werk van de olijfboom liegen zal, en de velden geen spijze voortbrengen, dat men de kudde
uit de kooi afscheuren zal, en dat er geen rund in de stallingen wezen zal;” nochtans zullen
zij, die Hem vrezen, “van vreugde opspringen in de Heer, en zich verheugen in de God van
hun heil.”
“De Heer is uw bewaarder, de Heer is uw schaduw aan uw rechterhand. De zon zal u des
daags niet steken, noch de maan des nachts. De Heer zal u bewaren van alle kwaad; uw ziel
zal Hij bewaren.”
“Hij zal u redden van de strik van de vogelvanger, van de zeer verderfelike pestilentie.
Hij zal u dekken met Zijn vlerken, en onder Zijn vleugelen zult ge betrouwen; Zijn waarheid
is een rondas en beukelaar. Ge zult niet vrezen voor de schrik van de nacht, voor de pijl, die
des daags vliegt; voor de pestilentie, die in de donkerheid wandelt; voor het verderf, dat op
de middag verwoest. Aan uw zijden zullen er duizend vallen en tien duizend aan uw
rechterhand; tot u zal het niet genaken. Alleenlik zult ge het met uw ogen aanschouwen; en
ge zult de vergelding van de goddelozen zien. Want Gij, Heer! zijt mijn Toevlucht! De
Allerhoogste hebt ge gesteld tot uw vertrek; u zal geen kwaad wedervaren, en geen plage zal
uw tent naderen.”
Desniettemin zal het de mensen toeschijnen, alsof het volk Gods hun getuigenis binnen
kort met hun bloed zal moeten bezegelen, gelijk de martelaren dat v——r hen hebben
gedaan. Zijzelven beginnen te vrezen, dat de Heer hen verlaten heeft, en ze in de handen van
hun vijanden zullen vallen. Het is een tijd van vreselike angst. Dag en nacht roepen ze tot
God om verlossing. De goddelozen maken zich vrolik, en de spottende uitroep wordt
gehoord: “Waar is nu uw geloof? Waarom verlost God u niet uit onze handen, indien ge
waarlik Zijn volk zijt?”—Doch de wachtenden gedenken aan Jezus, stervende op het kruis
van Golgotha, en de overpriesters en overheden, spottende uitroepend: “Anderen heeft Hij
verlost, Hij kan Zichzelf niet verlossen. Indien Hij de Koning van Israël is, dat Hij nu
444