Van Monarchie tot Anarchie
En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…
En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />
indirekt zou worden ter zijde gesteld; die Christus predikt op zulk een manier, dat het minste<br />
van de geboden Gods daardoor enigszins wordt te niet gedaan of verzwakt.”<br />
Aan hen, die beweerden, “dat de prediking van het evangelie aan al de doeleinden van de<br />
wet voldoet,” antwoordde Wesley: “Dit ontkennen wij ten enenmale. Het beantwoordt niet<br />
aan het allereerste doeleinde van de wet, namelik, het overtuigen van de mensen van zonde,<br />
het wakker schudden van degenen, die nog aan de rand van de hei liggen te slapen.” De<br />
apostel Paulus verklaart: “Door de wet is de kennis van de zonde;” “en niet <strong>tot</strong>dat de mens<br />
van zonde is overtuigd, zal hij waarlik zijn behoefte aan het verzoenend bloed van Christus<br />
gevoelen.. ‘Die gezond zijn,’ gelijk onze Heer zelf opmerkte, ‘hebben de medicijnmeester<br />
niet van node, maar die ziek zijn.’ Het is derhalve dwaasheid, een medicijnmeester aan te<br />
bieden aan hen, die gezond zijn, of die zich inbeelden, dat ze het zijn. Ge moet hen eerst<br />
overtuigen, dat ze ziek zijn ; anders zullen ze u niet voor uw arbeid danken. Even dwaas is<br />
het, Christus aan te bieden aan degenen, wier hart nooit gebroken is.”<br />
Terwijl hij derhalve het evangelie van de genade Gods predikte, zocht Wesley, gelijk<br />
zijn Meester gedaan had, “de wet te verhogen, en hem te verheerliken. ” In getrouwheid<br />
volbracht hij het werk, dat God hem te doen had gegeven, en heerlik was de uitkomst, die<br />
het hem vergund werd te aanschouwen. Bij het einde van zijn lange leven van meer dan<br />
tachtig jaren — meer dan een halve eeuw waarvan hij als reizend prediker had<br />
doorgebracht — telden zijn openbare aanhangers over een half miljoen zielen. Maar de<br />
menigte, die door zijn arbeid opgeheven was uit het lage slijk van de zonde <strong>tot</strong> een hoger en<br />
reiner leven, en het aantal, dat door zijn onderwijs een diepere en rijkere ondervinding had<br />
erlangd, zal nimmer geteld worden, <strong>tot</strong>dat het ganse huisgezin van de verlosten in het<br />
koninkrijk Gods bijeen zal zijn. Zijn leven biedt een les van onschatbare waarde voor iedere<br />
Christen aan. Mochten het geloof en de nederigheid, de onvermoeide ijver, zelfopoffering<br />
en toewijding van deze dienstknecht van Christus in de hedendaagse kerken weerspiegeld<br />
worden!<br />
183
Change language