21.04.2023 Views

Van Monarchie tot Anarchie

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />

belijden zal v——r de mensen, die zal Ik ook belijden v——r Mijn Vader, die in de<br />

hemelen is. Maar zo wie Mij verloochend zal hebben v——r de mensen, die zal Ik ook<br />

verloochenen v——r Mijn Vader, die in de hemelen is.”<br />

De allergrootste belangstelling, die door de mensen in de uitspraken van aardse<br />

rechtbanken betoond wordt, geeft slechts een flauwe voorstelling van de belangstelling,<br />

welke in de hemelhoven aan de dag wordt gelegd, wanneer de namen, die in het boek des<br />

levens staan opgetekend, opgebracht worden om door de Rechter van de ganse aarde te<br />

worden onderzocht. De Goddelike Middelaar pleit, dat de overtredingen van allen, die<br />

overwonnen hebben door het geloof in Zijn bloed, zullen worden vergeven, en zij hersteld<br />

worden in hun Paradijswoning, en als medeërfgenamen met Hemzelf gekroond <strong>tot</strong> de<br />

“vorige heerschappij.” Satan had in zijn pogen om ons geslacht te bedriegen en te verleiden<br />

het Goddelike plan met de schepping van de mens denken te verijdelen; maar Christus<br />

vraagt nu, dat dit plan ten uitvoer zal worden gebracht, alsof de mens nooit gevallen was.<br />

Hij vraagt voor Zijn volk niet alleen om vergiffenis en vrijspraak, algeheel en vol, maar een<br />

aandeel aan Zijn heerlikheid, en een plaats op Zijn troon.<br />

Terwijl Jezus voor de voorwerpen van Zijn genade pleit, beschuldigt Satan hen voor God<br />

als overtreders. De grote verleider heeft getracht hen <strong>tot</strong> twijfel te brengen, hen hun<br />

vertrouwen in God te doen verliezen, hen van Zijn liefde te scheiden, en Zijn wet te laten<br />

overtreden. Nu wijst hij op hetgeen aangaande hun leven opgetekend staat, op de gebreken<br />

in hun karakter, de ongelijkheid aan Christus, die hun Verlosser heeft onteerd, op al de<br />

zonden, die ze tengevolge van zijn verleiding bedreven hebben, en maakt om die reden<br />

aanspraak op hen als zijn onderdanen.<br />

Jezus verontschuldigt hun zonden niet, maar toont hun berouw en geloof, en, hun<br />

vergiffenis eisende, heft Hij Zijn gewonde handen v——r de Vader en de heilige engelen op,<br />

zeggende: “Ik ken hen bij name. Ik heb hen op de palmen van Mijn handen gegraveerd. ‘De<br />

offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God!<br />

niet verachten.’ “ En <strong>tot</strong> de beschuldiger van Zijn volk spreekt Hij: “De Heer schelde u, gij<br />

Satan! ja, de Heer schelde u, Die Jeruzalem verkiest: is deze niet een vuurbrand uit het vuur<br />

gerukt?” Christus zal zijn getrouwen met Zijn eigen gerechtigheid bekleden, om hen heerlik<br />

aan Zijn Vader te kunnen voorstellen als “een gemeente, die geen vlek of rimpel heeft, of<br />

iets dergelijks. “ Hun namen zijn opgetekend in het boek des levens, en er staat van hen<br />

geschreven: “Ze zullen met Mij wandelen in witte klederen, overmits ze het waardig zijn.”<br />

Aldus zal de volkomen vervulling van de belofte in het Nieuwe Verbond verwezenlikt<br />

worden: “Ik zal hun onge-rechtigheid vergeven, en hun zonden niet meer gedenken.” “In die<br />

dagen en te dier tijd, spreekt de Heer, zal Israels ongerechtigheid gezocht worden, maar zal<br />

er niet zijn; en de zonden van Juda, maar ze zullen niet gevonden worden.” “Te dien dage<br />

zal des Heren Spruit zijn <strong>tot</strong> sieraad en <strong>tot</strong> heerlikheid, en de vrucht van de aarde <strong>tot</strong><br />

voortreffelikheid en <strong>tot</strong> versiering van degenen, die het ontkomen zullen in Israël. En het zal<br />

339

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!