Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
getuigde.” Welk een les voor Gods volk in de Christelike bedeling, te wier behoeve deze
profetieën aan Zijn dienstknechten gegeven werden! “Aan dewelken geopenbaard is, dat ze
niet zichzelven, maar ons bedienden.” Laat ons nagaan, hoe deze heilige mannen Gods
“ondervraagden en onderzochten” aangaande openbaringen, die hun gegeven waren voor
nog ongeboren geslachten.
Vergelijkt hun heilige ijver met de trage onachtzaamheid, waarmede de begunstigden uit
latere tijden deze hemelse gave beschouwen. Welk een terechtwijzing voor de
gemakzuchtige, wereldlievende onverschilligheid, die er zich mede tevreden stelt, te
verklaren dat de profetieën niet verstaan kunnen worden. Ofschoon het eindige verstand van
de mensen niet bevoegd is, om de raadslagen van de Oneindige binnen te dringen, of de
uitwerking van Zijn voornemens volkomen te begrijpen, toch is het menigmaal ten gevolge
van de een of andere dwaling of nalatigheid aan hun zijde, dat ze de boodschappen des
Hemels zo onduidelik verstaan. Niet zelden is het verstand van de mensen, en zelfs van
Gods diensknechten, z— verblind door menselike beschouwingen, 2 Petrus 1:10-12. Door
overleveringen en valse leer van mensen, dat ze slechts ten dele in staat zijn om de grote
dingen te vatten, die Hij in Zijn woord geopenbaard heeft. Zulks was het geval met de
discipelen van Christus, zelfs toen de Heiland in persoon met hen verkeerde. De algemene
opvatting van de Messias, als een aards vorst, die Israël verheffen zou tot de troon van een
wereldrijk, had hun hart vervuld, en ze konden de betekenis van Zijn woorden, waarin Hij
Zijn lijden en sterven voorspelde, niet verstaan.
Ze deden hun plicht door het Joodse volk het aanbod der genade te doen, en op de eigen
tijd, toen ze verwachtten hun Heer de troon van David te zien bestijgen, moesten ze het
aanschouwen, dat Hij als een boosdoener gegrepen, gegeseld, bespot, veroordeeld, en aan
het kruis van Golgotha verhoogd werd. Welk een wanhoop en zielsangst verscheurde de
harten van deze discipelen gedurende de dagen, die hun Heer in de groeve doorbracht!
Christus zelf had hen uitgezonden met de boodschap: “De tijd is vervuld, en het koninkrijk
Gods nabij gekomen; bekeert u, en gelooft het evangelie.” Die boodschap grondde zich op
de profetie van Daniël 9. De negen en zestig weken werden door de engel verklaard als
reikende tot aan de “Messias, de Vorst,” en met hooggespannen hoop en blijde
verwachtingen zagen de discipelen uit naar de oprichting van het koninkrijk van de Messias
te Jeruzalem, om over de gehele aarde te heersen.
Ze verkondigden de boodschap, die Christus hun had toevertrouwd, ofschoon zijzelven
de betekenis ervan verkeerd begrepen. Terwijl hun aankondiging zich op Dan. 9:25 grondde,
zagen ze in het volgende vers van hetzelfde hoofdstuk niet, dat de Messias uitgeroeid zou
worden. Van hun geboorte af aan hadden ze het hart gezet op de heerlikheid, die van een
aards koninkrijk te verwachten was, en dit verblindde hun verstand voor de biezondere
punten in de voorzegging, zowel als voor de woorden van Christus. Christus was op de
juiste tijd en wijze gekomen, die in de profetie voorspeld was. Het getuigenis van de Schrift
was in iedere biezonderheid van Zijn bediening vervuld. Hij had de boodschap der zaligheid
239