21.04.2023 Views

Van Monarchie tot Anarchie

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />

voordat Zijn werk als middelaar voltooid zal zijn, zal God Hem “de troon van Zijn vader<br />

David geven,” een koninkrijk, dat “geen einde zal hebben.” Christus zit tans als priester met<br />

de Vader in Zijn troon. Op de troon met de Eeuwige, in Zichzelf bestaande, zit Hij, Die<br />

“onze krankheden op Zich genomen, en onze smarten gedragen heeft;” Die “in alle dingen,<br />

gelijk als wij, is verzocht geweest, doch zonder zonde,“ opdat Hij “degenen, die verzocht<br />

worden, te hulp zou kunnen komen.” “Indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een<br />

voorspraak bij de Vader.” Zijn tussenkomst is die van een doorstoken en gebroken lichaam,<br />

een vlekkeloos leven. De verwonde handen, de doorstoken zijde, de geschonden voeten<br />

pleiten voor de gevallen mens, wiens verlossing gekocht is tegen zulk een oneindige prijs.<br />

“En de raad des vredes zal tussen die beiden wezen.” De liefde van de Vader, niet<br />

minder dan die van de Zoon, is de welbron van de zaligheid voor het verloren geslacht.<br />

Jezus sprak <strong>tot</strong> Zijn discipelen, voordat Hij van hen scheidde: “Ik zeg u niet, dat Ik de Vader<br />

voor u bidden zal, want de Vader zelf heeft u lief” God was “in Christus de wereld met<br />

Zichzelf verzoenende.” En in de bediening van het hemelse heiligdom zal “de raad des<br />

vredes tussen die beiden wezen.”<br />

“Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft,<br />

opdat een iegelik, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.” De<br />

vraag: Wat is het Heiligdom? wordt in de Schrift duidelik beantwoord. De uitdrukking<br />

“heiligdom”, zoals die in de Bijbel gebruikt wordt, doelt allereerst op de taber-nakel, die<br />

door Mozes gebouwd werd als een voorbeeld van de hemelse dingen; en ten tweede op de<br />

“ware tabernakel” in de hemel, waar het aardse heiligdom op heenwees. Bij de dood van<br />

Christus eindigde de dienst van de schaduwen. De “ware tabernakel” in de hemel is het<br />

heiligdom van het nieuwe verbond. En daar de profetie van Dan. 8:14 in deze bedeling<br />

vervuld wordt, moet het heiligdom, waarop het doelt, het heiligdom van het nieuwe verbond<br />

zijn. Bij het eindigen van de 2300 dagen, in 1844, was er sedert vele eeuwen geen heiligdom<br />

op aarde geweest. Dus wijst de voorzegging, “Tot twee duizend en driehonderd avonden en<br />

morgens; dan zal het heiligdom gerechtvaardigd worden,” ontwijfelbaar op het heiligdom in<br />

de hemel.<br />

Maar de belangrijkste vraag moet nog beantwoord worden : Wat is de rechtvaardiging of<br />

reiniging van het heiligdom ? Dat er zulk een dienst was in verband met het aardse<br />

heiligdom, wordt in de geschriften van het Oude Testament gemeld. Maar kan er iets in de<br />

hemel zijn, dat gereinigd moet worden? In Hebreën 9 wordt de rechtvaardiging van het<br />

aardse zowel als van die van het hemelse heiligdom duidelik geleerd. “En alle dingen<br />

worden bijna door bloed gereinigd naar de Wet, en zonder bloedstorting geschiedt geen<br />

vergeving. Zo was het dan noodzaak,dat wel de voor- beeldingen van de dingen, die in de<br />

hemelen zijn, door deze dingen [het bloed van dieren] gereinigd werden, maar de hemelse<br />

dingen zelf door betere offeranden dan deze,“ te weten het kostbare bloed van Christus.<br />

292

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!