Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
Met deze berekening was alles duidelik in overeenstemming, behalve dat men niet inzag,
dat er in 1844 een gebeurtenis, die met de reiniging van het heiligdom overeenkwam, had
plaats gehad. Te ontkennen, dat de dagen op die tijd eindigden, betekende de gehele zaak te
verwarren, en stellingen op te geven, die bevestigd geworden waren door onmiskenbare
vervulling van de profetie. Maar God had Zijn volk geleid in de grote Advent-be- weging;
Zijn macht en heerlikheid hadden zich in het werk geopenbaard, en Hij zou niet toelaten, dat
het in duisternis en teleurstelling onderging, of de blaam zou dragen van een valse en
dweepachtige opwinding te zijn geweest. Hij zou Zijn woord niet in twijfel en onzekerheid
gehuld laten. Hoewel er velen van hun vroegere berekening van de profetiese tijdperken
afzagen, en de juistheid van de beweging, daarop gegrond, ontkenden, waren anderen
onwillig om geloofspunten en ondervinding op te geven, die op de Schrift en het getuigenis
van de Geest van God berustten. Ze geloofden, dat ze de juiste beginselen van uitlegging
hadden aangenomen in hun onderzoek van de profetieën, en dat het hun plicht was, vast te
houden aan de waarheden, welke ze reeds gevonden hadden, en voort te gaan met de Bijbel
op dezelfde wijze te onderzoeken.
Met ernstig gebed gingen ze de stelling na, die ze hadden ingenomen, en onderzochten
de Schriften om hun vergissing te ontdekken. Geen fout vindende in hun berekening van de
profetiese tijdperken, werden ze ertoe geleid om het onderwerp van het heiligdom
nauwkeuriger te onderzoeken. Door hun onderzoek bemerkten ze, dat er geen bewijs in de
Schrift is, waarop het algemene denkbeeld, dat de aarde het heiligdom is, gegrond kan
worden; maar ze vonden in de Bijbel een volledige verklaring van het punt omtrent het
heiligdom, zijn aard, zijn plaats en bediening; de uitspraken van de heilige schrijvers werden
zo duidelik en volledig bevonden, dat ze de zaak boven alle twijfel verhieven. De apostel
Paulus zegt in de Brief aan de Hebreën: “Zo had dan ook wei het eerste verbond rechten van
godsdienst, en het wereldlik heiligdom. Want de tabernakel was toebereid, namelik de eerste,
in welke was de kandelaar, en de tafel, en de toonbroden, welke genaamd wordt het heilige.
Maar achter het tweede voorhangsel was de tabernakel, genaamd het heilige der heiligen;
hebbende een gouden wierookvat, en de ark des verbonds, alom met goud overdekt, in
welke was de gouden kruik, waarin het manna was, en de staf van Aaron, die gebloeid had,
en de tafelen des verbonds; en boven over deze ark waren de cherubijnen der heerlikheid,
die het verzoendeksel beschaduwden.”
Het heiligdom, waarop Paulus hier doelt, was de tabernakel, die op Gods bevel door
Mozes gebouwd was als aardse woonplaats van de Allerhoogste. “En ze zullen Mij een
heiligdom maken, dat Ik in het midden van hen wone,“2 was de opdracht,die aan Mozes
gegeven werd,toen hij zich met God op de berg bevond. De Israëlieten reisden door de
woestijn, en de tabernakel werd z— gebouwd, dat hij van plaats tot plaats vervoerd kon
worden; toch was het een gebouw van grote pracht. De wanden ervan waren vervaardigd uit
opstaande planken, zwaar met goud belegd, en in zilveren groeven rustend, terwijl het dak
uit een reeks gor- dijlien of bedekkingen bestond, de buitenste van vellen, en de binnenste
288