Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
dan de rol te overpeinzen, die hij gespeeld heeft, sedert hij zich voor het eerst tegen het
bestuur des hemels verzette; en met angst en beving vooruit te zien naar de vreselike
toekomst, wanneer hij lijden moet voor al het kwaad, dat hij gedaan heeft, en gestraft
worden voor de zonden, die hij de mensen heeft doen begaan.
Bij Gods volk zal de gevangenschap van Satan blijdschap en verheuging verwekken. De
profeet zegt: “En het zal geschieden ten dage, wanneer de Heer u zal rust geven van uw
smart, en van uw beroering, en van de harde dienstbaarheid, waarin men u heeft doen dienen;
dan zult ge deze spreuk opnemen tegen de koning van Babel (hier Satan voorstellende) en
zeggen: Hoe houdt de drijver op? . . . De Heer heeft de stok van de goddelozen gebroken, de
septer van de heersers; die de volken plaagde in verbolgenheid met een plage zonder
ophouden, die in toorn over de heidenen heerste, die wordt vervolgd, zonder dat het iemand
afweren kan.”
Gedurende de duizend jaren tussen de eerste en tweede opstanding heeft het oordeel over
de goddelozen plaats. De apostel Paulus wijst op dit oordeel als een gebeurtenis, die op de
wederkomst volgt. “Zo dan, oordeelt niet v——r dc tijd, totdat de Heer gekomen zal zijn,
welke ook in het licht zal brengen hetgeen in de duisternis verborgen is, en openbaren de
raadslagen van de harten.” Daniël verklaart, dat, toen de Oude van dagen kwam, “het gericht
gegeven werd aan de heiligen van de hoge plaatsen.” Op die tijd heersen de rechtvaardigen
als koningen en priesters Gods. Johannes zegt in de Openbaring: “En ik zag tronen, en ze
zaten daarop, en het oordeel werd hun gegeven.” “Ze zullen priesters van God en Christus
zijn, en ze zullen met hem als koningen heersen duizend jaren.” Het is gedurende deze tijd
dat, zoals Paulus voorzegd heeft, “de heiligen de wereld oordelen zullen.” Tezamen met
Christus oordelen ze de goddelozen, hun daden vergelijkende met het wetboek, de Bijbel, en
elks geval beslisende volgens de dingen, die in het lichaam gedaan zijn. Dan wordt de straf,
die de goddelozen lijden moeten, uitgemeten volgens hun werken, en tegenover hun namen
opgetekend in het boek des doods.
Ook de Satan en de boze engelen worden door Christus en Zijn volk geoordeeld. Paulus
zegt: “Weet ge niet, dat wij de engelen oordelen zullen?” En Judas verklaart, dat “de
engelen, die hun beginsel niet bewaard hebben, maar hun eigen woonstede verlaten hebben,
tot het oordeel van de grote dag met eeuwige banden onder de duisternis bewaard worden.”
Aan het einde van de duizend jaren zal de tweede opstanding plaats hebben. Dan zullen de
goddelozen uit de doden worden opgewekt, en voor God verschijnen tot uitvoering van “het
opgeschreven oordeel.” Aldus zegt de Ziener, na de opstanding van de rechtvaardigen
beschreven te hebben: “De overigen van de doden werden niet weder levend, totdat de
duizend jaren geëindigd waren.” En Jesaja verklaart betreffende de goddelozen: “Ze zullen
samenvergaderd worden, gelijk de gevangenen in een put, en ze zullen besloten, worden in
een gevangenis, maar na vele dagen weder bezocht worden.”
466