Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
was, en een ontzettende som gelds gekost had. Een grote menigte mensen had zich daar
verzameld om er veilig te zijn, als zijnde een plaats, waar het vallende puin hen niet
bereiken kon; doch plotseling zakte de kade met al de mensen erop weg, en geen van de
lijken kwam ooit weer boven.”
“De schok” van de aardbeving “werd onmiddellik gevolgd door het invallen van iedere
kerk en ieder klooster, bijna al de grote en publieke gebouwen, en meer dan een vierde deel
van de huizen. Ongeveer twee uren later brak er in verschillende wijken brand uit, die bijna
drie dagen lang met zulk een hevigheid woedde, dat de stad volkomen vernield werd. De
aardbeving vond plaats op een heilige dag, toen de kerken en kloosters vol mensen waren,
van welke er slechts weinigen ontkwamen.” “De angst van het volk ging alle beschrijving te
boven. Niemand weende; het was te erg om er tranen bij te storten. Ze liepen heen en weer
buiten zich- zelven van ontzetting en verwondering, en sloegen op hun aangezichten en
borsten, uitroepende, ‘Misericordia! het einde van de wereld is gekomen!’ Moeders
vergaten hun kinderen, en liepen rond, met kruisbeelden beladen. Ongelukkig vloden er
velen naar de kerken om bescherming te zoeken; maar tevergeefs werd het sakrament ten
toon gesteld; tevergeefs omvatten de arme mensen de altaren; beelden, priesters en volk
werden samen in de algemene ondergang bedolven.” Men veronderstelt, dat er op die
noodlottige dag negentig duizend mensen zijn omgekomen.
Vijf en twintig jaren later verscheen het volgende teken, dat in de profetie genoemd
wordt — het verduisteren van de zon en de maan. Wat dit meer opvallend maakte, was het
feit, dat de tijd van de verschijning ervan met zekerheid was aangeduid. In het gesprek, dat
de Heiland met Zijn discipelen op de Olijfberg had, noemde Hij, na het lange tijdperk van
de verdrukking van de kerk beschreven te hebben — de 1260 jaren van de pauselike
vervolging, aangaande welke Hij beloofd had, dat de verdrukking verkort zou worden — op
de volgende wijze zekere gebeurtenissen op, welke aan Zijn komst vooraf zouden gaan, de
tijd vaststellende, waarop de eerste ervan gezien zou worden: “In die dagen, na de
verdrukking, zal de zon verduisterd worden, en de maan zal haar schijnsel niet geven.” De
1260 dagen, of jaren, eindigden in 1798. Een kwart eeuw tevoren had de vervolging bijna
geheel en al opgehouden. Dadelik na die vervolging moest, volgens de woorden van
Christus, de zon verduisterd worden. Op de 19de Mei 1780 werd deze profetie vervuld.
“Bijna, indien niet volstrekt alleen, als het geheimzinnigste en tot heden toe niet
uitgelegde natuurverschijnsel in zijn soort, . . . staat de donkere dag van de 19de Mei
1780,— een geheel onverklaarbare verduistering van de gehele zichtbare hemel en
dampkring in NieuwEngeland.” Een ooggetuige, die in Massachusetts woonde, beschrijft
de gebeurtenis in de volgende woorden;“In de morgen ging de zon helder op, maar werd al
spoedig door wolken bedekt. De wolken werden donker, en niet lang daarna zwart en
onheilspellend, er begon weerlicht te schieten, donderslagen werden gehoord, en er viel een
weinig regen. Tegen negen uur werden de wolken dunner, en schenen koperkleurig, en de
grond, de rotsen, bomen, gebouwen, het water en de mensen, alles veranderde door dit
211