Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
ontvangen, om hulp te krijgen, juist in die ogenblikken dat wij het moeilijk hebben
[Hebreeën 4:14-16].
Bewijsgronden, uit de beelden in het Oude Testament geput, duidden evenzeer heen op
de herfst als de tijd, wanneer de gebeurtenis, als de “rechtvaardiging van het heiligdom”
voorgesteld, moest plaats vinden. Dit punt werd zeer duidelik gemaakt, toen er aandacht
werd geschonken aan de wijze, waarop de beelden vervuld waren, welke betrekking hebben
op de eerste komst van Christus.
Het slachten van het Paaslam was een voorafschaduwing van de dood van Christus.
Paulus zegt: “Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelik Christus.” De schoof van
de eerste vruchten, die op de tijd van het Pascha voor het aangezicht des Heren bewogen
werd, was een beeld van de opstanding van Christus. Paulus zegt. van de opstanding van de
Heer en van die van al Zijn volk sprekende: “De eersteling Christus, daarna die van Christus
zijn, in Zijn toekomst.” Evenals de schoof van het beweegoffer het eerste rijpe graan was,
dat v——r de oogst verzameld werd, is Christus de eersteling van die onsterfelike oogst van
verlosten, welke bij de toekomstige opstanding verzameld zal worden in de schuur van onze
God.
Deze beelden waren in vervulling getreden, niet alleen wat de gebeurtenis aanging, maar
ook wat de tijd betrof. Op de veertiende dag van de eerste Joodse maand, dezelfde dag en
maand, waarop gedurende vijftien lange eeuwen het Paaslam was geslacht geworden, stelde
Christus, nadat Hij het Pascha met Zijn discipelen gebruikt had, dat feest in, door hetwelk
Zijn eigen dood als “het Lam Gods, dat de zonden van de wereld wegneemt,” herdacht zou
worden. Diezelfde nacht werd Hij door de handen van de onrecht- vaardigen genomen en
aan het kruis gehecht en gedood. En als een tegenbeeld van de schoof van het beweegoffer
werd onze Heer de derde dag opgewekt uit de doden, “de eersteling van degenen, die
ontslapen zijn,“3 in gelijkenis van al de opgewekte rechtvaardigen, wier “vernederd lichaam”
veranderd, en “gelijkvormig gemaakt zal worden aan Zijn heerlik lichaam.”
Op dezelfde wijze moeten de beelden, die betrekking hebben op de wederkomst van de
Heer, vervuld worden op de tijd, die in de symboliese dienst is aangegeven. Onder het
Mozaïese stelsel had de reiniging van het heiligdom, of de grote verzoendag, op de tiende
dag van de zevende Joodse maand plaats,1 wanneer de hogepriester, na verzoening voor al
het volk van Israël gedaan, en aldus hun zonden uit het heiligdom verwijderd te hebben,
naar buiten trad en het volk zegende. Evenzo, geloofde men, zou Christus, onze grote
Hogepriester, verschijnen om de aarde te reinigen door de vernietiging van zonde en
zondaren, en om Zijn wachtend volk met onsterfelikheid te zegenen. De tiende dag van de
zevende maand, 1 Kor. 15:23. 1 Kor. 15:20. Fil. 3:21.Lev. 16:29-34. de grote verzoendag,
de tijd voor de reiniging van het heiligdom, die in het jaar 1844 op de 22ste Oktober viel,
werd voor de tijd van de komst des Heren gehouden. Dit stemde overeen met de reeds
280