Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
en naar de weg der zaligheid begonnen te vragen, stelden godsdienstonderwijzers zich
tassen hen en de waarheid in, en trachtten hun vrees tot bedaren te brengen door het woord
van God verkeerd uit te leggen. Ontrouwe wachters namen deel aan het werk van de grote
verleider en riepen: “Vrede, vrede!” terwijl God van geen vrede gesproken had. Gelijk de
Farizeën in de tijd van Christus, weigerden velen om zelven het koninkrijk des hemels in te
gaan, en verhinderden hen, die ingingen. Het bloed van die zielen zal van hun handen geëist
worden.
De eenvoudigsten en de meest toegewijden in de kerken waren gewoonlik de eersten, die
de boodschap aannamen. Zij, die de Bijbel voor zichzelven onderzochten, konden niet
anders dan het onschriftuurlik karakter van de gewone beschouwingen over de profetieën
inzien; en waar de mensen niet door de invloed van de geestelikheid beheerst werden, waar
ze Gods woord voor zichzelven wilden onderzoeken, daar behoefde de Advent-leer slechts
met de Schriften vergeleken te worden, om het Goddelik gezag ervan aan het licht te
brengen.
Velen werden door hun ongelovige broederen vervolgd. Om hun plaats in de kerk te
behouden, stemden sommigen er in toe, over hun verwachtingen te zwijgen; maar anderen
gevoelden, dat hun trouw aan God hen verhinderde om de waarheden, die Hij hun in pand
had gegeven, aldus te verbergen. Niet weinigen werden om geen andere reden van de
gemeenschap van de kerk afgesneden, dan dat ze hun geloof in de wederkomst van Christus
hadden te kennen gegeven. De woorden van de profeet waren zeer kostbaar voor hen, die
deze beproeving van hun geloof moesten verduren: “Uw broederen, die u haten, die u verre
afzonderen, om Mijns Naams wil, zeggen: Dat de Heer heerlik worde! Doch Hij zal
verschijnen tot ulieder vreugde, zij daarentegen zullen beschaamd worden. “
Gods engelen zagen met de diepste belangstelling uit naar het gevolg, dat de
waarschuwing hebben zou. Wanneer er in een kerk een algehele verwerping van de
boodschap plaats vond, keerden de [engelen zich in droefheid af. Toch waren er velen, die
nog niet op de proef waren gesteld betreffende de Advent-waarheid. Velen werden bedrogen
door echtgenoten, ouders, of kinderen, en men maakte hun wijs, dat zelfs naar zulke
ketterijen, als de Adventisten leerden, te luisteren, reeds zonde was. De engelen werden
gelast om zorgvuldig over deze zielen te waken; want er zou van de troon Gods nog een
ander licht over hen schijnen.
Met onuitsprekelik verlangen zagen zij, die de boodschap ontvangen hadden, naar de
komst van hun Heiland uit. De tijd, waarop ze verwachtten Hem te ontmoeten, kwam
naderbij. Met kalme ernst naderden ze die ure. Ze rustten in liefelike gemeenschap met God,
een voorsmaak van de vrede, die hun deel zou worden in het gelukzalig hiernamaals.
Niemand, die deze hoop en dat vertrouwen ondervonden heeft, kan die heerlike uren van
afwachting vergeten. Enige weken v——r deze tijd werden de wereldse zaken grotendeels
ter zijde gesteld. De oprecht gelovigen gingen zorgvuldig iedere gedachte en opwelling van
259