Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
sleutel vinden voor de tijd, van waar af de 2300 dagen gerekend moesten worden; de engel
Gabriël, ofschoon gelast aan Daniël het visioen te doen verstaan, gaf er hem slechts een
gedeeltelike uitleg van. Toen de vreselike vervolging, die de kerk zou treffen, aan het oog
van de ziener geopenbaard werd, bezweek zijn lichamelike kracht. Hij kon niet meer
verdragen, en de engel yerliet hem voor een tijd. Daniël werd “zwak, en was enige dagen
krank.” “En ik was ontzet over dit gezicht,” zegt hij, “maar niemand merkte het.”
Toch had God Zijn boodschapper bevolen: “Geef deze het gezicht te verstaan.” Die
opdracht moest vervuld worden. Om eraan te voldoen, keerde de engel enige tijd later naar
Daniël terug, zeggende: “Nu ben ik uitgegaan, om u de zin te doen verstaan;” “versta dan dit
woord en merk op dit gezicht.” Er was één voornaam punt in het gezicht van hoofdstuk acht,
dat niet uitgelegd was, namelik dat, hetwelk betrekking had op de tijd,— het tijdperk van
2300 dagen; daarom handelt de engel bij het hervatten van zijn verklaring hoofdzakelik over
het punt van de tijd: “Zeventig weken zijn bestemd over uw volk en over uw heilige stad. . . .
Weet dan, en versta: van de uitgang van het woord, om te doen wederkeren, en om
Jeruzalem te bouwen, tot op Messias, de vorst, zijn zeven weken en twee en zestig weken;
de straten en de grachten zullen wederom gebouwd worden, doch in benauwdheid der tijden.
En na die twee en zestig weken zal de Messias uitgeroeid worden, maar het zal niet voor
hemzelf zijn. . . .En Hij zal aan velen het verbond versterken één week; en in de helft van de
week zal hij het slachtoffer en het spijsoffer doen ophouden.”
De engel was naar Daniël gezonden met het uitdrukkelike doel om hem het punt uit te
leggen, dat hij in het gezicht van het achtste hoofdstuk niet had verstaan: de berekening van
de tijd,— “Tot twee duizend en drie honderd avonden en morgens; dan zal het heiligdom
gerechtvaardigd worden.” Na Daniël gelast te hebben “het woord te verstaan, en te merken
op het gezicht,” zijn de eerste woorden van de engel: “Zeventig weken zijn bestemd voor
uw volk en over uw heilige stad.” Het woord, dat hier als “bestemd” is vertaald, betekent
letterlik “afgesneden.” Zeventig weken, 490 jaren voorstellende, worden door de engel
verklaard als afgesneden te zijn, omdat ze in het biezonder aan de Joden behoren. Maar
waar zijn ze van afgesneden? Daar de 2300 dagen het enige tijdperk was, dat in hoofdstuk
acht genoemd wordt, moet dat de periode wezen, waarvan de zeventig weken afgesneden
zijn; de zeventig weken moeten dus een deel uitmaken van de 2300 dagen, en de twee
tijdperken moeten tegelijkertijd beginnen. De engel verklaarde, dat de zeventig weken
begonnen met de uitgang van het woord om te doen wederkeren, en om Jeruzalem te
bouwen. Indien de datum van dit bevel gevonden kon worden, dan zou het grote tijdperk
van de 2300 dagen met zekerheid gevonden zijn.
In het zevende hoofdstuk van Ezra wordt het bevel gevonden.2 Het werd door
Arthaxerxes, koning van Perzië, in 457 v. C. in zijn volkomenste vorm gegeven. Maar in
Ezra 6:14 wordt er gezegd, dat het huis des Heren te Jeruzalem gebouwd werd “naar het
bevel (kant. dekreet) van Kores, en Darius, en Arthaxerxes, koning van Perzië.” Deze drie
koningen brachten het bevel, door het uit te vaardigen, te bevestigen, en volledig te maken,
227