Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
en volk.” Deze profetie, die bijna gelijkluidend is met de beschrijving van de kleine hoorn
van Daniël 7, wijst ongetwijfeld op het pausdom.
“En het werd macht gegeven om zulks te doen, twee en veertig maanden.” En de profeet
zegt: “Ik zag een van zijn hoofden als tot de dood geveld.” En wederom: “Indien iemand in
de gevangenis leidt, die gaat zelf in de gevangenis : indien iemand met het zwaard zal doden,
die moet zelf met het zwaard gedood worden!” De twee en veertig maanden zijn hetzelfde
als “een tijd, en tijden en een gedeelte van een tijd,” drie en een half jaar, of 1260 dagen,
van Daniël 7 — de tijd gedurende welke de pauselike macht Gods volk zou onderdrukken.
Dit tijdperk begon, zoals in de voorafgaande hoofdstukken gezegd is, met de vestiging van
de pauselike oppermacht in 538 n. C., en eindigde in 1798. In dat jaar, toen de paus door het
Franse leger ge-vangen werd genomen, ontving de pauselike macht zijn dodelike wond, en
werd de voorspelling vervuld: “Indien iemand in de gevangenis leidt, die gaat zelf in de gevangenis.”
Hier wordt een ander symbool ingeleid. De profeet zegt: “Ik zag een ander beest uit de
aarde opkomen, en het had twee hoornen, aan de hoornen van het lam gelijk.” Zowel de
verschijning van dit beest als de wijze, waarop het opkomt, duiden aan, dat het volk, dat er
door vertegenwoordigd wordt, ongelijk is aan die, welke door de voorafgaande symbolen
werden voorgesteld. De grote koninkrijken, die de wereld geregeerd hebben, werden door
de profeet Daniël voorgesteld als roofdieren, die opklommen, toen “de vier winden des
hemels voortbraken op de grote zee.” In Openbaring 17 verklaarde een engel, dat wateren
“volken en scharen en natieën en tongen” voorstellen. Winden zijn een symbool van strijd.
De vier winden des hemels, die voortbraken op de grote zee, stellen de vreselike tonelen van
verovering en opstand voor, waardoor koninkrijken hun kruis hebben omhoog geheven.
Maar het beest met hoornen gelijk een lam werd gezien “uit de aarde opkomende.” In
plaats van andere machten te overwinnen, ten einde zichzelf te vestigen, moet het volk, dat
aldus voorgesteld wordt, op een grondgebied verrijzen, dat van tevoren niet bewoond was,
en daar geleidelik en vreedzaam in getal aangroeien. Het kon daarom niet opstaan te midden
van de zich verdringende en strijdende volkeren van de Oude Wereld,— die woelige zee
van “volken en scharen, en natieën en tongen.” Het moet op het Weste- like Vasteland
gezocht worden. Welk volk van de Nieuwe Wereld was in 1798 aan het toenemen in macht,
beloofde sterk en groot te zullen worden, en trok de aandacht van de wereld tot zich? Er kan
bij de toepassing van dit symbool geen twijfel bestaan. Eén volk, en slechts één, voldoet aan
de gegevens van deze profetie, welke ongetwijfeld heenwijst op de Verenigde Staten van
Amerika. Keer op keer hebben redenaar en geschiedschrij-ver, bij het schilderen van de
opkomst en de groei van deze natie, onbewust gebruik gemaakt van de gedachte, in zo goed
als de juiste woorden van de gewijde schrijver.
Hot beest werd gezien “uit de aarde opkomende;” en volgens de vertalers betekent het
woord, hier als “opkomende” aangegeven, letterlik “groeien of opschieten als een plant.” En,
308