Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
doet, en het recht van zijn God niet verlaat.” Hier wordt een klasse van mensen
voorgedragen, die zichzelven rechtvaardig denken, en groot belang schijnen te stellen in de
dienst van God; maar de strenge en ernstige bestraffing van Hem, die de harten proeft, toont,
dat ze de Goddelike voorschriften met voeten vertreden.
Op de volgende wijze spreekt de profeet over de instelling, die verlaten is geworden:
“De fondamenten, van geslacht tot geslacht verwoest, zult gij oprichten; en gij zult genaamd
worden: Die de bressen toemuurt, die de paden weder opmaakt, om te bewonen. Indien gij
uw voet van de sabbat afkeert, van te doen uw lust op Mijn heilige dag; en indien gij de
Sabbat noemt een verlustiging, opdat de Heer geheiligd worde, die te eren is; en indien ge
die eert, dat ge uw wegen niet doet, en uw eigen lust niet vindt, noch een woord daarvan
spreekt: dan zult ge u verlustigen in de Heer.” Deze profetie is eveneens op onze tijd van
toepassing. De bres is in Gods wet gemaakt, toen de Sabbat door de Roomse macht is
veranderd. Maar de tijd is gekomen, waarop die Goddelike instelling weder van kracht
gemaakt moet worden. De bres moet toegemuurd, en het fondament, van geslacht tot
geslacht verwoest, moet weder opgericht worden.
Geheiligd door de rust en de zegen van de Schepper, werd de Sabbat door Adam
gehouden in zijn onschuldige staat in het reine Eden; en evenzo door de gevallen, maar
boetvaardige Adam, toen hij uit zijn gelukstaat verdreven was. Hij werd door al de
patriarchen, van Abel tot op de rechtvaardige Noach, tot op Abraham, tot op Jakob,
gehouden. Toen het uitverkoren volk in Egypte in slavernij was, verloren velen te midden
van de heersende afgodedienst hun kennis aan Gods wet; maar toen de Heer Israël verloste,
verkondigde Hij Zijn wet met ontzagwekkende grootsheid aan de verzamelde scharen, opdat
ze Zijn wil kennen, en Hem altijd vrezen en gehoorzamen zouden.
Van die dag af tot op deze tijd is de kennis van Gods wet op de aarde bewaard geworden,
en is de Sabbat van het vierde gebod gehouden. Ofschoon het “de mens der zonde” gelukte,
Gods heilige dag met voeten te treden, toch waren er zelfs in het tijdperk van zijn
opperheerschappij getrouwe zielen, in geheime plaatsen verborgen, die de dag in ere hielden.
Sedert de Hervorming zijn er in ieder geslacht enkelen geweest, die de viering ervan
handhaafden. Ofschoon menigmaal te midden van hoon en vervolging, is er een gedurig
getuigenis afgelegd van de bestendigheid van Gods wet, en de heilige verplichting van de
Sabbat van de schepping.
Deze waarheden, welke in Openbaring 14 aan het licht gebracht worden, in verband met
het “eeuwig evangelie,” zullen de kerk van Christus onderscheiden ten tijde van Zijn
verschijning. Want als gevolg van de drievoudige boodschap wordt er aangekondigd: “Hier
zijn zij, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus.” En deze boodschap is de
laatste, die gegeven zal worden v——r de wederkomst van de Heer. Onmiddellik na de
afkondiging ervan wordt de Zoon des mensen door de profeet gezien, komende in
heerlikheid om de oogst van de aarde in te halen.
317