Van Monarchie tot Anarchie
En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…
En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />
troon van de Vader opengesteld, en door Zijn bemiddeling kan het oprecht verlangen van<br />
allen, die in het geloof <strong>tot</strong> Hem komen, aan God worden voorgelegd.<br />
“Die zijn overtredingen bedekt, zal niet voorspoedig zijn; maar die ze belijdt en laat, zal<br />
barmhartigheid verkrijgen.” Konden zij, die hun gebreken verbergen en verontschuldigen,<br />
zien, hoezeer Satan zich over hen verblijdt, en hoe hij Christus en de heilige engelen tart met<br />
hun wijze van handelen, ze zouden zich haasten om hun zonden te belijden en er afstand van<br />
te doen. Door gebreken in het karakter tracht Satan macht te verkrijgen over het gehele<br />
gemoed, en hij weet, dat indien die gebreken gekoesterd worden, hij slagen zal. Daarom<br />
tracht hij de volgelingen van Christus voortdurend te bedriegen met zijn noodlottige, valse<br />
redenering, dat het onmogelik voor hen is om te overwinnen. Maar Jezus pleit voor hen op<br />
Zijn verwonde handen, Zijn verbroken lichaam; Hij zegt <strong>tot</strong> allen, die Hem willen volgen:<br />
“Mijn genade is u genoeg.” “Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, dat Ik zachtmoedig ben,<br />
en nederig van hart; en ge zult rust vinden voor uw zielen. Want Mijn juk is zacht, en Mijn<br />
last is licht.” Laat niemand zijn gebreken dan voor ongeneeslik houden. God zal geloof en<br />
genade schenken om ze te boven te komen.<br />
We beleven nu de grote verzoendag. In de typiese eredienst moesten allen hun zielen<br />
kwellen door berouw over hun zonden, en verootmoediging voor de Heer, terwijl de<br />
hogepriester verzoening deed voor Israël, opdat ze niet van het volk afgesneden zouden<br />
worden. Op gelijke wijze behoorden nu allen, die hun namen in het boek des levens wensen<br />
te behouden, in de weinige dagen van hun genadetijd, die hun nog overblijven, hun zielen te<br />
kwellen voor God door droefheid over de zonde, en waar berouw. Er moet een diep,<br />
getrouw onderzoek van het hart zijn. Er moet afstand gedaan worden van de luchthartige,<br />
nietige geest, waaraan zovelen onder de belijdende Christenen zich over-geven. Er is een<br />
ernstige strijd, die allen wacht, welke de kwade neigingen wensen te onderdrukken, die de<br />
overhand trachten te verkrijgen. Het werk van voorbereiding is voor een ieder op zichzelf.<br />
We worden niet in groepen gered. De reinheid en toewijding van de een kan niet goedmaken<br />
wat een ander in deze hoedanigheden te kort schiet. Ofschoon alle volken zullen moeten<br />
opkomen om door God geoordeeld te worden, toch zal Hij de zaak van iedere afzon- derlike<br />
persoon z— nauwkeurig en grondig onderzoeken, alsof er geen ander wezen op de aarde<br />
was. Iedereen moet getoetst, en zonder vlek of rimpel of iets dergelijks bevonden worden.<br />
Plechtig zijn de gebeurtenissen in verband met het sluitingswerk van de verzoening.<br />
Allergewichtigst zijn de belangen, welke daarin betrokken zijn. Het oordeel vindt tans in het<br />
heiligdom daarboven plaats. Reeds vele jaren lang is dit werk aan de gang. Spoedig —<br />
niemand weet hoe spoedig — zal het bij de gevallen van de levenden komen. Ons leven zal<br />
in de vreselike tegenwoordigheid van God moeten opkomen om onderzocht te worden. In<br />
deze tijd meer dan in enige andere past het iedere ziel, acht te slaan op de vermaning van de<br />
Zaligmaker: “Waakt en bidt: want ge weet niet, wanneer de tijd 2 Kor. 12:9; Matth. 11:29,<br />
30. is;” “Indien ge dan niet waakt, zo zal Ik over u komen als een dief, en ge zult niet weten,<br />
op wat ure Ik over u komen zal.”<br />
343
Change language