Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
“had dit niet de minste invloed om de doodse schaduwen te doen wijken.” Na middernacht
verdween de duisternis, en geleek de maan, toen die in het eerst zichtbaar werd, op bloed.
De 19de Mei 1780 staat in de geschiedenis bekend als “De Donkere Dag.” Sedert de tijd
van Mozes is er van geen duisternis gehoord, welke in dichtheid, uitgestrektheid en duur
met deze gelijk staat. De beschrijving van deze gebeurtenis, ons door ooggetuigen
opgetekend, is slechts een weerklank van de woorden des Heren, vijf en twintig honderd
jaren v——r hun vervulling door de profeet Joël te boek gesteld: “De zon zal veranderd
worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat die grote en vreselike dag des Heren
komt.” Christus had Zijn volk geboden, uit te zien naar de voortekenen van Zijn komst, en
zich te verheugen, wanneer ze de tekenen van hun komende Koning zouden aanschouwen.
“Als nu deze dingen beginnen te geschieden,” zei Hij, “zo ziet omhoog, en heft uw ogen
opwaarts, omdat uw verlossing nabij is.” Hij wees Zijn volgelingen op het botten van de
bomen in de lente, en sprak: “Wanneer ze nu uitspruiten, en gij ziet dat, zo weet ge uit
uzelven, dat de zomer nabij is. Alzo ook gij, wanneer ge deze dingen zult zien geschieden,
zo weet, dat het koninkrijk Gods nabij is.”
Maar naarmate de geest van eenvoud en toewijding in de kerk plaats had gemaakt voor
trots en vormelikheid, verkoelden de liefde voor Christus en het geloof in Zijn wederkomst.
Verdiept in wereldsgezindheid en het jagen naar genot, werd het volk, dat God beleed, blind
voor de aanwijzingen, die de Heiland betreffende de tekenen van Zijn verschijning had
gegeven. De leer van de Wederkomst was verwaarloosd ge- worden; de bewijsplaatsen,
daarop betrekking hebbende, werden onverstaanbaar gemaakt door verkeerde uitlegging,
totdat het onderwerp zo goed als ontkend werd en vergeten. Voornaraelik was dit het geval
in de kerken van Amerika. De vrijheid en de gemakken, door alle klassen van de maatschappij
genoten, het eerzuchtige haken naar weelde en overdaad, het toenemen van een
ingespannen toewijding aan geldschrapen, het begerig streven naar populariteit en macht,
die binnen iedereens bereik schenen te liggen, leidden er de mensen toe om de dingn van dit
leven tot het middelpunt van hun belangen en verwachtingen te maken, en die plechtige dag,
waarop de tegenwoordige loop van zaken voorbij zou gaan, ver in de toekomst te plaatsen.
Toen de Heiland Zijn volgelingen op de tekenen van Zijn wederkomst wees, voorspelde
Hij de afval, die juist v——r Zijn tweede komst heersen zou. Er zouden, evenals in de
dagen van Noach, de bedrijvigheid en drukte van wereldse bezigheden en het haken naar
genot bestaan — kopen, verkopen, planten, bouwen, trouwen en ten huwelik uitgeven —
gepaard aan het vergeten van God en het toekomende leven. Voor hen, die in deze tijd leven,
is Christus’ vermaning bedoeld: “Wacht uzelven, dat uw harten niet te eniger tijd bezwaard
worden met brasserij en dronkenschap, en zorgvuldigheden van dit leven, en dat u die dag
niet onvoorziens overkome.” “Waakt dan te aller tijd, biddende, dat gij moogt waardig
geacht worden te ontvlieden al deze dingen, die geschieden zullen, en te staan v——r de
Zoon des mensen.” De toestand van de kerk in die tijd wordt omschreven in de woorden van
de Heiland in de Openbaring: “Gij hebt de naam, dat ge leeft, en ge zijt dood.” En tot hen,
213