Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
iets verheveners geraken. Hij zal eerder gedurig lager en lager zinken. De genade Gods
alleen heeft macht om de mens te verhogen. Aan zichzelf overgelaten, moet zijn pad
onvermijdelik naar omlaag voeren.
Aan diegenen, die aan hun lusten toegeven, aan de ge- notzuchtigen en zinneliken, doet
het Spiritualisme zich voor onder een minder sluwe vermomming dan aan de meer
beschaafden en verstandigen; zij vinden in de grovere vormen wat met hun neigingen
overeenstemt. De Satan bespiedt ieder teken van zwakheid in de menselike natuur; hij let op
de zonden, die elkeen geneigd is te doen, en draagt er dan zorg voor, dat er geen gebrek is
aan gelegenheden om aan deze neiging tot kwaad toe te geven. Hij verleidt de mensen tot
overdaad in wat op zichzelf genomen gewettigd is, en laat hen door onmatigheid hun
lichamelike, geestelike, en zedelike kracht verzwakken. Hij heeft duizenden in het verderf
gestort, en doet het nog steeds, door toegeven aan hun hartstochten, die de gehele menselike
natuur verdier- liken.
En om zijn werk te voltooien, verklaart hij door de geesten, dat “ware kennis de mens
boven alle wet stelt;” dat “wat ook bestaat, goed is;” en dat “God niet veroordelen kan;” en
dat “alle zonden, die gedaan worden, onschuldig zijn.” Wanneer de mensen aldus tot het
geloof gebracht worden, dat begeerte de hoogste wet, dat vrijheid losbandigheid, is, en dat
de mens alleen verantwoordelik is aan zichzelf, wie kan er zich dan over verwonderen, dat
verdorvenheid en loszinnigheid aan alle kanten de overhand nemen? Scharen van mensen
nemen begerig een leer aan, die hen vrij laat om te doen, wat hun vleselik hart hun ingeeft.
De teugels der zelfbeheersing, die de lusten binden, worden losgelaten; de krachten van
verstand en ziel worden ondergeschikt gemaakt aan de dierlike neigingen; en Satan sleept
triomferend duizenden in zijn net, die belijden, volgelingen van Christus te zijn.
Toch behoeft niemand bedrogen te worden door de leugenachtige beweringen van het
Spiritualisme. God heeft aan de wereld voldoende licht geschonken om ons in staat te
stellen, de valstrik te ontdekken. Gelijk reeds aangetoond is, is de theorie, welke het
fondament van het Spiritualisme uitmaakt, in strijd met de duidelikste verklaringen van de
Schrift. De Bijbel zegt dat de doden niet met al weten, dat hun gedachten vergaan zijn; dat
ze geen deel hebben aan iets, dat onder de zon geschiedt; dat ze niets weten van de vreugde
of het verdriet van degenen, die hun op aarde het liefst geweest zijn.
Verder heeft God alle voorgegeven gemeenschap met de geesten van afgestorvenen
verboden. In de tijd van de Hebreën bestond er een klasse van mensen, die evenals de
hedendaagse Spiritualisten beweerden, dat ze gemeenschap hielden met de doden. Maar de
“waarzeggende geesten”, zoals deze bezoekers uit andere werelden genoemd werden,
worden in de Bijbel verklaard te zijn de “geesten van duivelen.” Met waarzeggende geesten
te doen te hebben, werd een gruwel voor de Heer genoemd, en was plechtig verboden op
straffe des doods.21 Het woord toverij alleen wekt reeds verachting op in onze tijd. De
bewering dat de mensen zich met boze geesten kunnen onderhouden, wordt aangezien voor
390