Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
koningen van de aarde brengen hun heerlikheid en eer daarin.” De Heer spreekt: “Ik zal Me
verheugen over Jeruzalem, en vrolik zijn over Mijn volk.” “De tabernakel Gods is bij de
mensen, en Hij zal bij hen wonen, en ze zullen Zijn volk zijn, en God-zelf zal bij hen en hun
God zijn.”
In de stad Gods “zal geen nacht zijn.” Niemand zal rust nodig hebben, of ernaar
verlangen. Er zal geen afmatting zijn in het doen van Gods wil, en het prijzen van Zijn naam.
We zullen immer de frisheid van de morgen gevoelen, en immer verre zijn van het einde
van de dag. “En ze zullen geen kaars, noch licht van de zon van node hebben, want de Heer
God verlicht hen.” Het licht van de zon zal vervangen worden door een glans, die niet
pijnlik verblindend is, maar toch onmetelik ver de helderheid van onze middag overtreft.
De heerlikheid van God en het Lam vervult de heilige stad met een licht, dat nooit
verflauwt. De verlosten wandelen in de zonneloze heerlikheid van een eeuwige dag. “Ik zag
geen tempel in haar; want de Heer, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam.” Gods
volk heeft het voorrecht, openlik gemeenschap met de Vader en de Zoon te houden. Nu
“zien we door een spiegel in een duistere rede.” We zien Gods werk weerkaatst als in een
spiegel, in de werken van de natuur en in Zijn handelingen met de mensen; maar alsdan
zullen we Hem van aangezicht tot aangezicht zien, zonder enige verduisterende sluier tussen
Hem en ons. We zullen in Zijn tegenwoordigheid staan, en de heerlikheid van Zijn
aangezicht aanschouwen.
Daar zullen de verlosten “kennen, gelijk ze ook gekend zijn.” De liefde en het
medegevoel, die God Zelf in de ziel heeft geplant, zullen daar de wezenlikste en heerlikste
beoefening vinden. De reine gemeenschap met heilige wezens, de volkomen
overeenstemming met de gezegende engelen en de getrouwen van alle eeuwen, die hun
lange klederen gewassen en wit gemaakt hebben in het bloed van het Lam, de heilige
banden, die “al het geslacht in de hemelen en op de aarde”3 samenbinden — dragen er toe
bij om de gelukzaligheid van de verlosten tot stand te brengen.
Daar zullen onsterfelike geesten met onverflauwde verrukking de wonderen van de
scheppende macht, de geheimen van de verlossende liefde overpeinzen. Daar zal geen
wrede, bedriegelike vijand aanzetten tot het vergeten van God. Ieder talent zal ontwikkeld,
iedere bekwaamheid verhoogd worden. Het verkrijgen van kennis zal het verstand niet
vermoeien, noch de werkkracht uitputten. Daar kunnen de grootste ondernemingen
uitgevoerd, de verhe- vendste verlangens bereikt, de hoogste eerzucht verwezenlikt worden;
en toch zullen er immer nieuwe hoogten te bestijgen, nieuwe wonderen te bewonderen,
nieuwe waarheden te verstaan blijven, en nieuwe onderwerpen zijn, om de gaven van
verstand en ziel en lichaam in beoefening te brengen.
Al de schatten van het heelal zullen openliggen voor het onderzoek van Gods verlosten.
Door geen sterfelikheid aan banden gelegd, zweven ze in onvermoeide vlucht naar ver
gelegen werelden,— werelden, die van verdriet bewogen zijn geweest bij het schouwspel
478