21.04.2023 Views

Van Monarchie tot Anarchie

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />

om de wet te ontbinden,” “<strong>tot</strong>dat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota, noch<br />

één tittel van de wet voorbijgaan.” En wat Hemzelf aangaat, sprak Hij: “Ik heb lust, o mijn<br />

God! om Uw welbehagen te doen, en Uw wet is in het midden van mijn ingewand.”<br />

Gods wet is onveranderlik volgens de aard ervan. Hij is een openbaring van de wil en het<br />

karakter van zijn Maker. Gods is liefde, en Zijn wet is liefde. De twee grote grondbeginselen<br />

erin zijn liefde <strong>tot</strong> God en liefde <strong>tot</strong> de mens. “De liefde is de vervulling van de wet.” Gods<br />

karakter is gerechtigheid en waarheid; dat is de aard van Zijn wet. De psalmist zegt: “Uw<br />

wet is de waarheid;” “al Uw geboden zijn rechtvaardigheid.” En de apostel Paulus verklaart:<br />

“De wet is heilig, en het gebod is heilig en rechtvaardig en goed.” Zulk een wet moet even<br />

onvergankelik zijn als Die hem gegeven heeft, daar hij een uitdrukking is van het hart en de<br />

wil van God. Het is het werk van de bekering en heiligmaking om de mensen met God te<br />

verzoenen door hen in overeenstemming met de grondbeginselen van Zijn wet te brengen.<br />

In den beginne werd de mens naar Gods beeld geschapen.<br />

Hij bevond zich in volkomen overeenstemming met de natuur en de wet Gods; de<br />

grondbeginselen van de gerechtigheid waren in zijn hart geschreven. Doch de zonde<br />

vervreemdde hem van Zijn Maker. Hij weerkaatste het Goddelik beeld niet langer. Zijn hart<br />

geraakte in strijd met de beginselen van Gods wet. “Het bedenken van het vlees is<br />

vijandschap tegen God; want het onderwerpt zich aan de wet Gods niet; want het kan ook<br />

niet.” Maar “alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven<br />

heeft,” opdat de mens met God verzoend zou kunnen worden. Door de verdiensten van<br />

Christus kan hij weder in overeenstemming met Zijn Maker worden gebracht. Zijn hart moet<br />

vernieuwd worden door Goddelike genade, hij moet een nieuw leven van Boven ontvangeh.<br />

Die verandering is de wedergeboorte, zonder welke hij, gelijk Jezus zegt, “het koninkrijk<br />

Gods niet zien kan.” De eerste stap <strong>tot</strong> verzoening met God is de overtuiging van zonde.<br />

“De zonde is de ongerechtigheid.”<br />

“Door de wet is de kennis van de zonde.” Om zijn schuld in te zien, moet de zondaar zijn<br />

karakter toetsen aan Gods grote standaard van gerechtigheid. Dat is een spiegel, die de<br />

volmaaktheid van een rechtvaardig karakter aantoont, en hem in staat stelt om de gebreken<br />

in zijn eigen karakter te onderkennen. De wet openbaart aan de mens zijn zonden, maar<br />

geeft geen geneesmiddel aan de hand. Terwijl hij aan de gehoorzame het leven<br />

belooft,verklaart hij,dat het deel van de overtreder de dood is. Alleen het evangelie van<br />

Christus kan de mens vrijstellen van de veroordeling of de bezoedeling van de zonde. Hij<br />

moet berouw hebben voor God, Wiens wet overtreden is, en geloof in Christus, zijn<br />

zoenoffer. Aldus verkrijgt hij “vergeving van zijn vorige zonden,” en erlangt deel aan de<br />

Goddelike natuur. Hij is een kind van God, de geest van de aanneming <strong>tot</strong> kinderen<br />

ontvangen hebbende, waardoor hij roept: “Abba, Vader!”<br />

Staat het hem nu vrij om Gods wet te overtreden ? Paulus zegt: “Doen we dan de wet<br />

teniet door het geloof? dat zij verre; maar we bevestigen de wet.” “Wij, die aan de zonde<br />

327

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!