Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
De levende rechtvaardigen worden veranderd in “een punt des tijds, in een ogenblik.”
Bij het horen van Gods stem zijn ze verheerlikt geworden; nu worden ze onsterfelik
gemaakt, en met de verrezen heiligen opgenomen om hun Heer te ontmoeten in de lucht.
Engelen “vergaderen Zijn uitverkorenen bijeen uit de vier winden, van het ene uiterste van
de hemelen tot het andere uiterste ervan.” Kindertjes worden door de heilige engelen naar de
armen van hun moeders gedragen. Vrienden, die lang gescheiden geweest zijn door de dood,
worden verenigd, om nooit meer te scheiden, en stijgen tezamen met vreugdezangen op naar
de stad Gods.
Aan iedere zijde van de wolkewagen zijn vleugelen, en er zijn levende wielen onder; en
terwijl de wagen opwaarts rolt, roepen de wielen uit: “Heilig;” en de vleugelen, als ze zich
bewegen, roepen uit: “Heilig;” en de stoet van engelen roept: “Heilig, heilig, heilig, Heer
God Almachtig.” En de kreet der verlosten is: “Halleluja!” terwijl de wagen zich
voortbeweegt naar het Nieuwe Jeruzalem. V——r ze de stad Gods binnentreden, schenkt de
Heiland Zijn volgelingen de tekenen van hun overwinning, en deelt het
onderscheidingsteken van hun koninklike staat onder hen uit. De blinkende gelederen
scharen zich in de vorm van een open vierkant om hun Koning, wiens gestalte zich majesteitsvol
verre boven die van heilige en engel verheft, en wiens aangezicht hen vol tedere
liefde bestraalt. Iedere blik van het talloze heir van verlosten is op Hem gericht, en aller oog
aanschouwt de heerlikheid van Hem, wiens “gelaat z— verdorven was, meer dan van
iemand, en Zijn gedaante, meer dan van andere mensekinderen.” Op de hoofden van de
overwinnaars plaatst Jezus met Zijn eigen rechterhand de kroon der heerlikheid. Er is een
kroon met zijn eigen “nieuwe naam,“ en het opschrift “Heiligheid des Heren” voor iedereen.
Iedere hand ontvangt de palmtak en de blinkende harp van de overwinnaar. En als de
gezagvoerende engelen de toon aangeven, glijdt iedere hand als die van een kunstenaar over
de snaren van de harp, en ontlokt er rijke, volle akkoorden aan.
Onuitsprekelike verrukking trilt door ieder hart, en elke stem verheft zich in een
dankbaar loflied: “Hem, die ons heeft liefgehad, en ons van onze zonden gewassen heeft in
Zijn bloed, en die ons gemaakt heeft tot koningen en priesters voor God en Zijn Vader; Hem
zij de heerlikheid en de kracht in alle eeuwigheid.” V——r de vrijgekochte schare ligt de
heilige stad. Jezus opent de paarlen poorten wijd, en de volken, die de waarheid bewaard
hebben, gaan er binnen. Daar aanschouwen ze het Paradijs Gods, het tehuis van Adam in
zijn onschuld. Dan wordt die stem vernomen, die voller klinkt dan enige muziek, ooit door
stervelingen gehoord, zeggende: “Uw strijd is ten einde,” “komt, gij gezegenden van Mijn
Vader! beërft het koninkrijk, hetwelk u bereid is van de grondlegging van de wereld.”
Nu wordt het gebed, dat de Heiland voor Zijn discipelen opzond, vervuld: “lk wil, dat
waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Me gegeven hebt.” “Onstraffelik voor Zijn
heerlikheid in vreugde,“1 biedt Christus de Vader aan hetgeen Hij met Zijn bloed gekocht
heeft, zeggende: “Hier ben Ik, en de kinderen, die Gij Me gegeven hebt.” “Die Gij Me
gegeven hebt, heb Ik bewaard.” O, de wonderen van verlossende liefde! de verrukking van
456