Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
boer, oud en jong, moeder en kind, werden tezamen neergehouwen. De slachting’ hield twee
maanden lang door geheel Frankrijk aan. Zeventig duizend van de uitgelezensten van het
volk kwamen om.
“Toen de tijding van de slachting Rome bereikte, kende de zielsverrukking onder de
geesteliken geen grenzen. De kardinaal van Lorraine beloonde de bode met duizend kronen;
de kanonnen van het kasteel van St. Angelo gaven een vreugdevol saluut; de klokken
luidden van iedere toren; vreugdevuren keerden de nacht in de dag; en Gregorius XIII., van
zijn kardinalen en andere waardigheidsbekleders vergezeld, trok met een lange optocht naar
de kerk van de heilige Lode- wijk, waar de kardinaal van Lorraine een Te Deum zong. ... Er
werd een medalje geslagen ter gedachtenis aan het bloedbad, en in het Vatikaan zijn nog
drie fresko’s van Vasari, voorstellende de aanval op de admiraal, de koning met zijn raad
plannen beramende v——r de slachting, en het bloedbad zelf. Gregorius zond Karel de
Gouden Roos; en vier maanden na het bloedbad . . . luisterde hij met stil genoegen naar de
preek van een Franse priester, . . . die melding maakte van ‘die dag zo vol geluk en vreugde,
toen de heilige vader de tijding ontving, en in statige optocht zijn dank ging betuigen aan
God en de heilige Lodewijk.’ “
Dezelfde machtige geest, die de drijfveer in het bloedbad van St. Bartholomeüs was,
leidde ook de tonelen van de Revolutie. Jezus Christus werd verklaard een leugenaar te zijn,
en het wachtwoord van de Franse ongelovigen was, “Weg met de Ellendeling,” bedoelende
Christus. Hemeltergende godslastering en gruwelike goddeloosheid gingen hand aan hand,
en de laagste onder de mensen, de ellendigste monsters van wreedheid en zonde,werden het
hoogst verheven. Door dit alles werd de hoogste eer aan Satan bewezen; terwijl Christus, in
Zijn karaktertrekken van waarheid, reinheid, en onzelfzuchtige liefde, werd gekruist.
“Het beest, dat uit de afgrond opkomt, zal hun krijg aandoen, en het zal hen overwinnen,
en zal hen doden.” De godloochenende macht, die Frankrijk tijdens de Revolutie en het
Schrikbewind beheerste, voerde zulk een oorlog tegen God en Zijn heilig woord, als de
wereld nimmer had aanschouwd. De eredienst van het Opperwezen werd door de Nationale
Vergadering afgeschaft. Bijbels werden verzameld en in het publiek verbrand met alle
mogelike blijken van verachting. De wet Gods werd met voeten getreden. De voorschriften
van de Bijbel werden op zijde gezet. De wekelikse rustdag werd weggedaan, en in plaats
ervan werd iedere tiende dag aan uitspatting en godslastering gewijd. Doop en avondmaal
werden verboden. En plakkaten, op in het oog vallende plaatsen op de kerkhoven aangeplakt,
verklaarden, dat de dood een eeuwige slaap was.
De vreze Gods werd gezegd z— weinig het beginsel der wijsheid te zijn, dat hij eer het
beginsel der dwaasheid kon geheten worden. Alle godsdienstige eredienst werd verboden,
behalve die van de vrijheid en van het land. “Aan de kon- stitutionele bisschop van Parijs
werd de voornaamste rol gegeven in het schaamtelooste en schandelikste kluchtspel, dat ooit
ten aanschouwen van een nationaal gehoor is opgevoerd. Hij werd in volle processie
189