Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
een vijand van God gesteld.”De vrouw (Babylon) van Openbaring 17 wordt beschreven als
“bekleed met purper en scharlaken,en versierd met — goud,en kostelik gesteente, en paarlen,
en had in haar hand een gouden drinkbeker, vol van gruwelen en van onreinigheid. . . . En
op haar voorhoofd was een naam geschreven, name- lik Verborgenheid, het grote Babylon,
de moeder van hoererijen.” De profeet zegt: “Ik zag dat de vrouw dronken was van het
bloed van de heiligen, en van het bloed van de getuigen van Jezus.”
Babylon wordt verder gezegd te zijn: “De grote stad, die het koninkrijk heeft over de
konin- gen van de aarde.” De macht, die zoveel eeuwen achtereen despoties geheerst heeft
over de vorsten van de Christenheid, is Rome. De purperen en scharlaken kleur, het goud en
de kostelike stenen en paarlen, geven een duidelik beeld van de pracht en meer dan
koninklike praal, die de trotse paus van Rome ten toont spreidt. En van geen andere macht
kon het met zoveel waarheid gezegd worden, dat hij “dronken was van het bloed van de
heiligen,” als van die kerk, die de volgelingen van Christus zo wreed vervolgd heeft.
Babylon wordt ook beschuldigd van de zonde van in onwettige verhouding gestaan te
hebben tot “de koningen van de aarde.” Het was door zich van de Heer af te keren, en zich
met de heidenen te vergezelschappen, dat de Joodse kerk een hoer werd; en over Rome
wordt een zelfde oordeel uitgesproken, omdat het zich op dezelfde wijze besmet heeft door
bij wereldlike machten steun te zoeken.
Babylon wordt gezegd “de moeder van hoererijen” (of “van de hoeren”) te zijn. Door
haar dochters moeten kerken zinnebeeldig voorgesteld worden, die zich vasthouden aan haar
leer en overleveringen, en haar voorbeeld volgen van de waarheid en goedkeuring Gods op
te offeren om een onwettige verbintenis met de wereld aan te knopen. De boodschap van
Openbaring 14, welke de val van Babylon aankondigt, moet van toepassing zijn op
godsdienstige lichamen, die eenmaal rein geweest, en nu bedorven geworden zijn. Daar
deze boodschap op de waarschuwing tegen het oordeel volgt, moet hij in de laatste dagen
gegeven worden, en kan daarom niet op de Roomse Kerk alleen doelen, want die kerk heeft
sedert vele eeuwen in een gevallen toestand verkeerd. Daarenboven wordt Gods volk in het
achttiende hoofdstuk van de Openbaring opgeroepen om uit Babylon te gaan. Volgens deze
tekst moeten er velen van Gods volk nog in Babylon zijn. En bij welke godsdienstige
lichamen kan men het grootste deel van de volgelingen van Christus tans vinden?
Zonder twijfel in de verschillende kerken, die het Protestantse geloof belijden. Ten tijde
van hun stichting verklaarden deze kerken zich op edele wijze voor God en de waarheid, en
Zijn zegen was over hen. Zelfs de ongelovige wereld was gedwongen om de weldadige
uitkomsten te erkennen, die de aanname van de grondbeginselen van het evangelie ten
gevolge had. De profeet zegt tot Israël: “Daarom ging van u een naam uit onder de heidenen
om uw schoonheid: want die was volmaakt door Mijn heerlik- heid, die Ik op u gelegd had,
spreekt de Heer, Heer.” Maar ze vielen door dezelfde begeerte, die de vloek en het verderf
266