Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
Hoofdstuk 37 — De Schriften een Bron van Veiligheid
“Tot de wet en tot de getuigenis! zo ze niet spreken naar dit woord, het zal zijn, dat ze
geen dageraad (licht) zullen hebben.” Gods volk wordt op de Schrift gewezen als een
beveiliging tegen de invloed van valse leraars en de verleidende macht van de geesten der
duisternis. Satan gebruikt alle mogelike middelen om de mensen te verhinderen, de
Schriften te leren kennen; omdat de duidelike uitspraken ervan zijn bedriegerijen openbaren.
Bij iedere herleving van Gods werk wordt de vorst van het kwaad tot vuriger ijver aangezet;
tans spant hij zijn uiterste krachten in voor een laatste strijd tegen Christus en Zijn
volgelingen. De laatste, grote verleiding zal binnen kort over ons komen. De antichrist zal
zijn wonderdaden voor onze ogen verrichten. Z— volkomen zal het tegenbeeld op het ware
gelijken, dat het onmogelik zal zijn, er tussen te onderscheiden, dan door middel van de
Heilige Schrift. Aan wat de Schrift zegt moet iedere verklaring en ieder wonder getoetst
worden.
Zij, die al de geboden Gods trachten te gehoorzamen, zullen tegengewerkt en bespot
worden. Ze kunnen alleen in God staande blijven. Om de beproeving, die v——r hen ligt, te
verdragen, moeten ze de wil van God verstaan, zoals die in Zijn woord is geopenbaard; ze
kunnen Hem dan alleen eren, wanneer ze het rechte begrip hebben van Zijn karakter, Zijn
regering en doeleinden, en in overeenstemming daarmede handelen. Niemand behalve zij,
die hun verstand versterkt hebben met de waarheden van de Bijbel, zal staande blijven
gedurende de laatste, grote strijd. Iedere ziel moet voor zichzelf de proef doorstaan: Zal ik
God meer gehoorzamen dan de mensen ? Het beslissende uur staat tans v——r de deur. Zijn
onze voeten geplant op de rots van Gods onveranderlik Woord? Zijn we bereid om pal te
staan ter verdediging van de geboden Gods en het geloof van Jezus?
V——r Zijn kruisiging verklaarde de Heiland aan Zijn discipelen, dat Hij ter dood
gebracht moest worden, en weder uit het graf zou opstaan; en er waren engelen
tegenwoordig om Zijn woorden in de hoofden en harten van de mensen in te prenten. Maar
de discipelen zagen uit naar tijdelike verlossing van het Romeinse juk, en konden de
gedachte niet verdragen, dat Hij, op Wie al hun verwachtingen gebouwd waren, een
smadelike dood zou sterven. De woorden, welke ze zich nodig moesten herinneren, werden
uit hun harten gebannen; en toen de tijd van beproeving aanbrak, vond die hen onvoorbereid.
Jezus’ dood maakte even volkomen een einde aan hun verwachtingen, alsof Hij hen niet van
tevoren gewaarschuwd had. Op dezelfde wijze wordt de toekomst v——r ons opengelegd in
de profetieën, en dat wel even duidelik, als hij aan de discipelen door de woorden van
Christus werd geopenbaard. De gebeurtenissen in verband met het sluiten van de genadetijd
en de voorbereiding op de tijd van benauwdheid worden duidelik aangewezen. Toch hebben
de mensen in het algemeen niet meer begrip van deze belangrijke waarheden, dan of ze
nooit waren geopenbaard. Satan waakt om iedere indruk weg te nemen, die hen wijs zou
kunnen maken tot zaligheid; en de tijd van benauwdheid zal hen onvoorbereid vinden.
419