Van Monarchie tot Anarchie

Van Monarchie tot Anarchie
Hoofdstuk 27 — Opwekkingen in de Laatste Tijd
Waar Gods woord ook maar in getrouwheid gepredikt is, daar heeft het een uitwerking
gehad, die van zijn Goddelike oorsprong getuigde. Gods Geest vergezelde de boodschap van
Zijn dienstknechten, en zette het Woord kracht bij. Zondaren voelden hun geweten
ontwaken. Het “licht, hetwelk verlicht een iegelik mens, komende in de wereld,” drong door
tot in de geheime schuilhoeken van hun zielen; en hetgeen in de duisternis verborgen was,
werd openbaar. Diepe overtuiging overmeesterde hun verstand en harten. Ze werden
overtuigd van zonde, van gerechtigheid, en van een toekomend oordeel. Ze beseften Gods
rechtvaardigheid, en schrikten terug voor de gedachte van in hun schuld en onreinheid te
verschijnen v——r Hem, die de harten doorzoekt. In zielsangst riepen ze uit: “Wie zal mij
verlossen uit het lichaam van deze dood?” Terwijl het kruis van Golgotha met zijn oneindig
offer voor de zonden der mensen geopenbaard werd, zagen ze, dat de verdiensten van
Christus alleen toereikend waren om te boeten voor hun overtredingen; dat die alleen de
mens met God konden verzoenen. In geloof en ootmoedigheid namen ze het Lam Gods, dat
de zonden van de wereld wegneemt, aan. Door het bloed van Jezus hadden ze “vergeving
van de zonden, die tevoren geschied zijn.”
Deze zielen brachten vruchten voort, de bekering waardig. Ze geloofden, werden
gedoopt, en stonden op om in nieuwigheid des levens te wandelen,— nieuwe schepselen in
Christus Jezus, niet om zich naar vroegere begeerlikheden te gedragen, maar om, door het
geloof in de Zoon van God, Zijn voetstappen te drukken, Zijn karakter te weerspiegelen, en
zichzelven te reinigen, gelijk Hij rein is. Hetgeen zij eenmaal haatten, hadden ze nu lief; en
wat ze eenmaal liefhadden, haatten ze nu. Wie trots en aanmatigend was, werd zachtmoedig
en nederig van hart. Wie ijdel en hoogmoedig was, werd ernstig en bescheiden. De
heiligschender werd eerbiedig, de dronkaard werd matig, en de losbandige werd rein. De
ijdele modes van de wereld werden afgelegd. Christenen zochten niet “het versiersel, dat
uiterlik is, bestaande in het vlechten van het haar, en omhangen van goud, of van klederen
aan te trekken; maar de verborgen mens des harten in het onverderfelike versiersel van een
zachtmoedige en stille geest, die kostelik is v——r God.”
Geestelike opwekkingen veroorzaakten diep onderzoek van het hart en nederigheid. Ze
werden gekenmerkt door een plechtig, ernstig beroep op de zondaar, door een hartelik
verlangen om gekocht te worden door het bloed van Christus. Mannen en vrouwen baden en
worstelden met God om de redding van zielen. De vruchten van zulke opwekkingen werden
gezien in zielen, die niet terugbeefden voor zelfverloochening en opoffering, maar die er
zich in verheugden, dat ze waardig geacht waren om smaad en beproeving te verduren om
Christus’ wil. Men zag een hervorming in het leven van hen, die Jezus’ naam beleden. De
maatschappij trok voordeel uit hun invloed. Zij vergaderden met Christus, en zaaiden in de
Geest, om het eeuwige leven te oogsten.
323