21.04.2023 Views

Van Monarchie tot Anarchie

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

En toch, den vreemden regel der ongerijmd- heden volgende, die altijd in zulke gevallen heerscht, scheen de tijd, terwijl hij aldus voorbijsnelde, lang te vallen.... gevangenissen, met menschen opgevuld, die geene misdaad begaan hadden en geen gehoor konden vinden; deze dingen werden de bepaal- de orde en de gewone loop der dingen, en sche- nen door aloud gebruik gewettigd te zijn, eer ze vele weken in zwang waren. Vooral werd er éene afgrijselijke gestalte even gemeenzaam alsof die sedert de schepping der wereld onder de oogen der menschen ware geweest, — de gestalte van de scherpe vrouw, La Guillotine geheeten. Die maakte het algemeen onderwerp uit van allerlei grappen: ze was het beste gomeeamid- del tegen hoofdpijn; ze belette onfeilbaar dat men grijs haar kreeg; ze verleende eene eigenaardige bleekheid aan de gelaatskleur; ze was het nationale scheermes, dat nooit stomp werd; hij, die la Guillotine kuste, keek door het ven- stertje en niesde in den zak. Zij was het teeken van de wedergeboorte van den mensch. Ze had het Kruis vervangen. Modellen er van werden op de borst gedragen, waarvan het Kruis gebannen werd, en men boog voor haar en men geloofde aan haar, terwijl men het Kruis ver- loochende. Het werktuig schoor zoovele hoofden af‚ dat het zelf, zoowel als de grond, dien het bezoe delde, geheel rood geverfd werd. Men nam het uit elkaar als een stuk speelgoed voor een jongen Duivel en zette het weer op, als de gelegenheid gunstig was. Het deed den welsprekende zwijgen; het velde den machtige neder; het vernietigde al wat schoon en goed was…

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Van</strong> <strong>Monarchie</strong> <strong>tot</strong> <strong>Anarchie</strong><br />

Hoofdstuk 20 — Een Grote Godsdienstige Opwekking<br />

In de profetie van de boodschap van de eerste engel van Openbaring 14 wordt een grote<br />

godsdienstige opwekking voorspeld tijdens de verkondiging van de spoedige wederkomst<br />

van Christus. Er wordt een engel gezien, vliegende “in het midden van de hemel, en hij had<br />

het eeuwige evangelie, om te verkondigen aan degenen, die op de aarde wonen, en aan alle<br />

natie en geslacht, en taal, en volk.” “Met een grote stem,” geeft hij zijn boodschap: “Vreest<br />

God, en geeft Hem heerlikheid, want de ure van Zijn oordeel is gekomen; en aanbidt Hem,<br />

Die de hemel, en de aarde, en de zee, en de fonteinen van de wateren gemaakt heeft.”<br />

Het feit, dat een engel gezegd wordt de heraut van deze waarschuwing te zijn, is<br />

betekenisvol. Door de reinheid, de heerlikheid en de macht van de hemelse boodschapper<br />

heeft de Goddelike wijsheid het verheven karakter van het werk, dat door zijn boodschap <strong>tot</strong><br />

stand komen zou, willen voorstellen, alsook de macht en heerlikheid, die ermede gepaard<br />

zouden gaan. En het vliegen van de engel “in het midden van de hemel,” de “grote stem,”<br />

waarmede de waarschuwing gegeven wordt, en de verkondiging ervan aan allen, “die op de<br />

aarde wonen,“—“aan alle natie en geslacht, en taal en volk,” — getuigen van de snelheid,<br />

die de beweging kenmerkt, en hoe die zich over de gehele wereld uitbreidt.<br />

De boodschap zelf geeft opheldering aangaande de tijd, waarop deze beweging zal plaats<br />

vinden. Hij wordt verklaard een deel uit te maken van het “eeuwig evangelie”, en kondigt<br />

het begin van het oordeel aan. De heilsboodschap is in alle eeuwen gepredikt geworden;<br />

maar deze boodschap is een deel van het evangelie, dat alleen in de laatste dagen kon<br />

verkondigd worden ; want alleen dan zou het waar zijn, dat de ure van het oordeel gekomen<br />

was. De porfetieën geven een opeenvolging van gebeurtenissen, die ons <strong>tot</strong> de aanvang van<br />

het oordeel leiden. Dit is in het biezonder waar van het Boek van Daniël. Maar dat gedeelte<br />

van zijn profetie, hetwelk betrekking had op de laatste dagen, werd Daniël gelast toe te<br />

sluiten en te verzegelen “<strong>tot</strong> de tijd van het einde.” Niet voordat we die tijd bereiken, kon er<br />

een boodschap aangaande het oordeel bekend gemaakt worden, op de vervulling van deze<br />

profetieën gegrond. Maar in de tijd van het einde, zegt de profeet, “zullen velen het<br />

naspeuren, en de wetenschap zal vermenig-vuldigd worden.”<br />

De apostel Paulus waarschuwde de kerk om niet in zijn tijd naar de komst van Christus<br />

uit te zien. “Die komt niet,” zegt hij, “tenzij dat eerst de afval gekomen zij, en dat<br />

geopenbaard zal zijn de mens der zonde.” Eerst na de grote afval, en het lange tijdperk van<br />

de regering van de “mens der zonde,” kunnen we uitzien naar de wederkomst van onze Heer.<br />

De “mens der zonde,” die ook de “verborgenheid der onge-rechtigheid,” “de zoon des<br />

verderfs,” en “de ongerechtige” genoemd wordt, stelt het pausdom voor, dat, naar hetgeen in<br />

de profetie voorspeld wordt, zijn oppergezag 1260 jaren lang zou handhaven. Dit tijdperk<br />

eindigde in 1798. De wederkomst van Christus kon niet v——r die tijd plaats vinden.<br />

Paulus besluit in zijn waarschuwing de gehele Christelike bedeling <strong>tot</strong> op het jaar 1798. Het<br />

is na die tijd, dat de boodschap van Christus’ wederkomst verkondigd moest worden.<br />

247

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!