LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 3: Die verhaal oor apartheid – verlede tyd
p156
gaan dan voort om te sê dat dit die kommunistiese propaganda is wat die wit regerings
van Suider-Afrika voorhou as die onderdrukkers van die swart mense. Uitvoerige
aandag word gegee aan die slegte prestasies van die kommunistiese state en Sowjet
imperialisme wat as die finale doelwit het die beheer oor die Kaapse seeroete. Du
Plessis argumenteer dat bevrydingsbewegings ’n belangrike rol speel in die Sowjet
doelwit van wêreldwye kommunisme. In Suid-Afrika, argumenteer hy, beteken dit dat
die Sowjet-Unie, as die groot voorstander van kommunisme, die bevrydingsbewegings
soos die African National Congress (ANC) gebruik om “onrus” in Suid-Afrika aan te
blaas.
Dit is duidelik waarom wit Suid-Afrikaners oortuig was van die kommunistiese
bedreiging. De Kock en Gordin (1998:49) onderstreep dit wanneer hulle sê dat De
Kock grootgemaak is “to be strongly anti-Communist.” Hanlie [4-569] sê
[kommunisme] het net een label gehad in SA, of net
twee: dit was goddeloos of die monster wat ons land
gaan oorneem, dit was waaroor baie van ons jong
seuns en manne op die grens gaan veg het, terwyl
hulle nie eers geweet het wat kommunisme regtig is
nie.
Dit korreleer goed met De Kock en Gordin (1998:100) se beskrywing van die situasie in
die land ten tye van die sogenaamde Totale Aanslag. Wat hulle sê is waarskynlik waar
van die meeste wit Afrikaners in daardie tyd: “We were told that the communists were
responsible for instigating social and labour unrest, civil disobedience, attacks by
terrorists on the country’s infrastructure, and the intimidation of black leaders and
members of the security forces” (De Kock & Gordin 1998:100). Hierdie standpunt is
wyd aanvaar en nie deur die meerderheid wit mense bevraagteken nie. Ek herinner my
hoe hierdie tema in die laat jare sewentig gereeld op die agenda was van die FAK 24 se
jeugleiers-konferensies.
Volgens wit mense se verstaan van die Totale Aanslag, het Suid-Afrika nie interne
probleme gehad behalwe dit wat deur die aanslag van die ANC en ander teenstanders
van apartheid as “Soviet Union’s trojan horses” (De Kock & Gordin 1998:91)
veroorsaak is nie. Wanneer swart mense egter skryf oor kommunisme, het hulle ʼn
24 Die Federasie van Afrikaanse Kultuurverenigings (FAK) het in daardie tyd jaarlikse byeenkomste vir
Afrikaanse skole se jeugleiers (soos prefekte of leerlingraadslede) aangebied.