LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Bylaag 8: Gesprek 8 (19 November 1998) p558
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
Mike: Mense moet mekaar nie gebruik as stepping stones nie, dit is wat gebeur. Jy kan
'n mens met respek behandel, maar as wetgewing jou ontneem van jou regte, is dit
baie moeilik om hom met respek te behandel, en dit is die omgekeerde van wat gebeur
het jare terug. As wetgewing nou vir my sê jy kan nou nie meer in daai pos werk nie, ek
wil nou swartes in jou plek sit, gaan dit vir my baie moeilik wees om respek te hê vir
daai een wat my benadeel het vir sy eie voordeel. Dit is net die omgekeerde van wat
hier gebeur het in die verlede.
Albert: Daar is sulke goed, regstellende aksie is daar, sou dit beter wees om bloot net
'n blanke se bevordering te stop en te sê jy het jou plafon bereik, dat die swartes by jou
verbygaan en bevordering kry terwyl jy bly waar jy is. Sou dit beter wees as om te sê jy
moet nou 'n pakket vat sodat ons 'n swarte in jou plek kan aanstel?
Frans: Hierdie wet het sekere waarborge, en dit is een van hulle, niemand mag sy werk
verloor as gevolg van regstellende aksie nie. Maar ek meen, hy maak die lewe vir jou
so moeilik. Dis die inkom poste wat gevul moet word met regstellende aksie. Daar is 'n
beskerming, maar hoe dit toegepas gaan word is 'n ander vraag.
Mike: Maar om jou vraag te antwoord, die verskil tussen die twee, dis 'n besluit wat by
elke ou gelaat moet word. As jy vir my sê, wil jy liewers 'n pakket hê en loop of moet ek
jou hou en die ander by jou verby stuur? As ek 'n ambisieuse mens is, en jy hou my
terug, gaan ek die land verlaat. Ek gaan definitief nie hier bly nie, ek wil groei, en as ek
nie in die land kan groei nie, gaan groei ek op ʼn ander plek. As jy vir my 'n pakket offer,
en ek kan dit gebruik om te groei, my eie klein besigheid begin, dan sal ek dit doen, as
ek 'n ruggraatlose mense is wat maar bly is om te bly op my vlak, dan sal ek sê hou my
maar waar ek is, dat die ander by my verbygaan. Dis 'n persoonlike keuse.
Albert: Laaste opmerkings? Iets oor die pad vorentoe?
Mike: Die pad vorentoe, ek wens iemand, ek kan in 'n positiewe kant sê, die pad
vorentoe gaan bleddie moeilik swaarder wees as die pad agtertoe.
Albert: Jy bedoel nou van '94 se verkiesing af. Jy bedoel nie van '48 af nie.
Mike: Maar moenie dink die boere het dit maklik gehad gedurende die groot trek en
daai dinge nie, ons het dit miskien maklik gehad in ons leeftyd.