LEWE NA APARTHEID: LIDMATE SE NARRATIEWE VANUIT 'N ...

Hoofstuk 1: Apartheid onder die loep geneem
p6
tafel gebring het. Ek verwys na Müller (2005), Osmer (2008) en Ganzevoort (2009).
Müller se besondere bydrae ten opsigte van postfoundationalism 7 kom later volledig
aan die orde, maar ek wil graag hier die bydraes van Osmer en Ganzevoort koppel aan
'n vroeëre bydrae van Müller (2000b).
Die navorsing gebruik Osmer (2008) se vier kerntake van die praktiese teologie,
naamlik die deskriptief-empiriese taak, die interpretatiewe taak, die normatiewe taak en
die pragmatiese taak as bril om na die problematiek van die navorsingsonderwerp te
kyk. Ganzevoort (2009) se idee van teologie as “tracing the sacred” korreleer goed met
aspekte van Osmer se vierdeling van praktiese teologie.
Verslagdoening oor die navorsing geskied aan die hand van die ABDCE-formule wat
aanvanklik deur Lamott (1995) ontwikkel is vir die skryf van verhale. Die formule is deur
Müller (2000b) en van sy kollegas verder ontwikkel (Müller, Van Deventer & Human
2001) as 'n teoretiese model vir die dokumentering van narratiewe navorsing. Die
model self sal verderaan in hierdie hoofstuk meer uitvoerig beskryf en bespreek word.
Op hierdie punt is dit belangrik om te wys op ooreenkomste tussen Osmer se
vierdeling, Ganzevoort se “tracing the sacred” en dokumenteringsriglyne van Müller en
sy kollegas. Dit is nie vreemd dat daar groot ooreenkomste tussen die modelle is nie
aangesien elke navorser poog om op 'n eie manier dieselfde proses in die pastoraat te
beskryf.
Ganzevoort (2009) neem sy vertrekpunt in die uitdrukking “hermeneutics of lived
religion” wat vertaal word as die hermeneutiek van 'n geleefde godsdiens. Vir hom is dit
'n samevatting van waaroor die praktiese teologie gaan. Hy verduidelik dan die drie
terme in sy vertrekpunt uitvoerig. Hy begin by die laaste deel van die konsep en gee
eers aandag aan die woord godsdiens. Die woord godsdiens is sy voorkeur keuse bo
geloof of spiritualiteit, omdat dit volgens hom 'n meer omvattende term is as die ander
twee. Hy definieer godsdiens dan as “the transcending patterns of action and meaning
embedded in and contributing to the relation with the sacred” (Ganzevoort 2009:3). Vir
hom is dit belangrik om 'n uitdrukking soos “the sacred” te gebruik om so inklusief
moontlik te wees in die omgewing waarin hy werk en beweeg. Vir hierdie navorsing
word “the sacred” geïdentifiseer as God Drie-enig soos geopenbaar in die Bybel en in
7
Daar is op hierdie tydstip nog geen algemeen aanvaarde Afrikaanse vertaling vir die term
postfoundational nie. In hierdie dokument word dit in skuinsdruk gebruik om aan te dui dat dit ʼn Engelse
term is wat gebruik word.